~Τελικά όντως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!~

~Alone~

Η επόμενη μέρα βρήκε τον Αχιλλέα και την Αθηνά αγκαλιά στο κρεβάτι να κοιμούνται. Μετά από 5 λεπτά η Αθηνά ξύπνησε και έδωσε ένα φιλί στον Αχιλλέα
- Αχιλλέας: Καλημέρα καρδιά μου (την φίλησε στο στόμα)
- Αθηνά: Καλημέρα ψυχή μου, θέλω να μιλήσουμε (του είπε, έχοντας ένα σοβαρό ύφος)
- Αχιλλέας: Πες μου καρδιά μου (της είπε παραξενεύοντας)
- Αθηνά: Θέλω να χωρίσουμε (του είπε προσπαθώντας να μην κλάψει)
- Αχιλλέας: Μα γιατί, σου έκανα τίποτα;
- Αθηνά: Όχι αντιθέτως θέλω να μου δώσεις λίγο χρόνο γιατί δεν έχω ξεπεράσει αυτό που μου συνέβει και ότι κάθε φορά που με αγγίζεις ή με αγκαλιάζεις βλέπω την σκηνή του βιασμού και δεν το αντέχω αυτό
- Αχιλλέας: Όπως θες μικρή μου, πάρε όσο χρόνο θες και ότι χρειάζεσαι θα μου πεις (της είπε και πήγε να φύγει αλλά τον σταμάτησε η Αθηνά)
- Αθηνά: Εντάξει και περίμενε να πάμε μαζί κάτω θέλω να το πω και στα παιδιά
- Αχιλλέας: Εντάξει (της είπε στεναχωρημένος)
Και αφού κατέβηκαν στο σαλόνι όπου ήταν μαζεμένα όλα τα παιδιά η Αθηνά τους ανακοίνωσε:
- Αθηνά: Θέλω να μείνω λίγο καιρό μόνη μου, να βρω τον εαυτό μου, για την ώρα δεν θέλω να δω κανέναν
Και πήγε πάνω στο δωμάτιο της κλείδωσε την πόρτα έκατσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει. Τον λόγο πήρε ο Αχιλλέας!
- Αχιλλέας: Αφήστε την,έχει κάθε δικαίωμα να μείνει μόνη της εξάλλου δεν είναι λίγα εκείνα που πέρασε
- Ερμής-Κωστής: Μα αφού είναι η αδελφή μας, μας χρειάζεται!
- Αχιλλέας: Όταν θα είναι έτοιμη, θα έρθει από μόνη της να μας μιλήσει
- Κωστής: Εντάξει αφού το λες εσύ, θα την αφήσουμε μόνη της (του είπαν και έκατσαν στο σαλόνι να δουν καμιά ταινία μπας και περάσει η ώρα, και η Νικολέτα σηκώθηκε, πήγε στην κουζίνα για να φτιάξει βραδινό για τα παιδιά) Και αφού φάγανε, τα υπόλοιπα παιδιά πήγαν στο σπίτι όπου ήταν ακριβώς δίπλα απ'το σπίτι όπου διέμενε η Αθηνά μαζί με τα αδέλφια της)

Η κουζίνα του σπιτιού όπου μένει η Αθηνά με τα αδέλφια της Ερμή και Κωστή