~Τελικά όντως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!~

~It's time~

Τα πυροτεχνήματα που είδαν τα παιδιά στην αλλαγή του χρόνου

Μετά από δύο μήνες, η Αθηνά πλέον ήταν στον μήνα της. Από στιγμή σε στιγμή ήξερε ότι θα φέρει στο κόσμο το μωράκι τους. Την άλλη μέρα το πρωί, η Αθηνά ξύπνησε με το κεφάλι βαρύ σαν πέτρα. Δεν πρόλαβε καλά καλά να σηκωθεί και έτρεξε στο μπάνιο, προσπερνώντας τον Αχιλλέα, που μόλις είχε σηκωθεί και δεν είχε καταλάβει τίποτα. Έσκυψε στην τουαλέτα και έκανε εμετό ξανά και ξανά ώσπου παρέλυσε το κορμί της. Βγήκε απ'το μπάνιο εξαντλημένη και έπεσε πάνω στον Αχιλλέα, που πήγε δίπλα της να δει τι συμβαίνει.
- Αχιλλέας: Καλημέρα! Είσαι καλά; Έλα, έχω φτιάξει πρωινό (της είπε σκύβοντας προς το μέρος της, δίνοντας της ένα φιλί στο μάγουλο)
- Αθηνά: Νιώθω ότι έρχεται το μωρό (του είπε, κοιτώντας τον στα μάτια)
- Αχιλλέας: Μα είναι νωρίς ακόμα. Έλα μαζί μου (της είπε και την έπιασε απ'το χέρι)
- Αθηνά: Καλά μωρό μου (βαριεστημένα τον ακολούθησε ως την τραπεζαρία)
Εκεί η Αθηνά έμεινε με το στόμα ανοιχτό! Είχε στρώσει το καλό τραπεζομάντιλο, είχε βγάλει το καλό σερβίτσιο της μητέρας του και είχε ετοιμάσει ένα σωρό πράγματα για πρωινό. Ζεστή μηλόπιτα, ψωμάκια φρυγανισμένα, μέλι, βούτυρο, μαρμελάδα, στυμμένη φρέσκια πορτοκαλάδα και δυο ποτήρια φρέσκο γάλα πλήρες.
- Αχιλλέας: Έκπληξη (της είπες και της πρόσφερε ξαφνικά ένα κόκκινο τριαντάφυλλο που κρατούσε κρυμμένο πίσω απ'την πλάτη του)
Η Αθηνά γύρισε και τον κοίταξε και έμεινε έκπληκτη. Πήρε το τριαντάφυλλο στα χέρια της, το μύρισε και αγκάλιασε τον Αχιλλέα.
- Αθηνά: Ας απολαύσουμε το πλούσιο πρωινό που ετοίμασες (του είπα, δίνοντάς του ένα πεταχτό φιλί στο στόμα)
Καθίσανε λοιπόν στο καλοστρωμένο τραπέζι

Το πλούσιο πρωινό που είχε φτιάξει ο Αχιλλέας και για τους δύο