UMUT

5. bölüm

Öyle bir gün geçirdim ki bir türlü bitmek bilmedi.
Sonunda matematik dersi de bitti ve çıkış zili çaldı.
Çok yorulmuştum, bir an önce kendimi eve atmak istiyordum.
Çantamı hızlıca toparladım ve koluma aldım.
Hazal, "Ay ne gündü ama."

Gözlerimi devirdim sürekli bugün yaşanan saçmalıkları duymak istemiyordum bu durum canımı gerçekten çok sıkmaya başlamıştı dayanamayıp Işıl, Hazal ve Barış'a;

"Bugün yaşanan saçmalıkları hatırlatacak şeyler duymak istemiyorum arkadaşlar."

Işıl,"Haklısın canım."

Okuldan çıkınca Barış,"İstersen seni eve bırakabilirim iyi görünmüyorsun."

"Teşekkür ederim ama gerek yok evim zaten çok yakın hemen giderim sen kızlarla git."

"Peki sen bilirsin."

Işıl ve Hazal'la vedalaştıktan sonra kulaklığımı takıp eve doğru yürümeye başladım. Tam dalmıştım ki önümde tanımadığım bir çocuk belirdi bizim okulda olduğu belliydi. Uzun boya kızıla kaçan saç rengine ve  bal rengine kaçan ateş rengi gözlere  sahipti.

Tam umursamadan yürümeye başladım ki,
"Burcu" dedi.
Kulaklığımı çıkarıp arkama döndüğümde;

"Biraz konuşabilir miyiz?"

"Daha ismini bile bilmiyorum ne konuşacağız?"

"Ben Uğur tanımadın mı?"

Bir süre düşündüm onunla daha önce tanıştığımı hatırlamıyordum yüzümü buruşturdum.

"Hayır seni tanımıyorum."

"İzin ver sana geçmişini hatırlatayım."

"Ne geçmişi ya tanımıyorum seni amacın her neyse defol git burdan istemiyorum tanışmak falan."

"Peki."

Yüzünü öne eğip uzaklaştı kimdi bu Uğur amacı neydi benim geçmişimle ne alakası var ve söyledikleri doğru muydu!?
Her neyse şuan bunun için kafamı yoramam hemen gidip dinlenmeliyim.

Eve doğru yürümeye devam ettim apartmana girdim asansöre bindiğimde aynadaki yansımama gözüm takıldı gözlerim şiş ve kırmızıydı annem beni bu halde görse ağladığımı fark ederdi bu yüzden ona çaktırmadan geçmem gerekiyordu.
Hemen asansörden indim ve kapıyı çaldım anında açılan kapıyla kendimi odama atmam bir oldu.

Annem,"Ne bu acele kızım gel bi yüzünü göreyim."

"Anneciğim çok yoruldum biraz dinlenmek istiyorum sonra gelirim."

"Tamam yavrum."

Bugün yaşanan hiçbir şeyi düşünmeden birkaç dakika telefonuma baktıktan sonra derin bir uykuya daldım...

Uyandığımda başım çatlıyordu biraz döndükten sonra kalktım ve elimi yüzümü yıkadım saat tam 23:08'di ne yani 8 saattir uyuyor muyum ben!?Yok artık.
Açlıktan ölüyordum hemen odamdan çıkıp oturma odasına girdim. Babam ve annem film izliyordu.

Annem,"Sonunda uyandın kızım öyle derin uyumuşsun ki uyandırmak istemedim."

"Keşke uyandırsaydın ders çalışmam gerekiyor."

"Bir şey olmaz yarın bol bol çalışırsın hem kötü mü oldu dinlenmiş oldun taşındığımızdan beridir uyuyamamıştın."

"Aynen, anne ben çok açım mutfağa gidip birşeyler atıştıracağım."

"Tamam kızım afiyet olsun."

"Sağol anneciğim."

Mutfağa geçtim, ocağın üstünde  annemin yaptığı güveç vardı ama canım istemiyordu. Kendime kahvaltı hazırlayıp masaya oturdum. İstemsizce öğlen karşılaştığım çocuğun söylediklerini düşünmeye başladım. Ne geçmişinden bahsediyordu? Söyledikleri doğru muydu yoksa tanışmak için kendince aptal bir yol mu bulmuştu!?

Of Burcu boşver tanımadığın insanlar için kendini niye bu kadar yoruyorsun ki.

•••

Herkese selam nasılsınız? Umarım iyisinizdir.^^
Baya ara verdiğimin farkındayım bunun için üzgünüm:(
Bölümü kısa tuttum çünkü her bölümde bir şeyler gün yüzüne çıkacak, hem çok sıkmayı hemde olayların karışmasını istemiyorum.

***

Sizce Uğur ve Burcu'nun bir bağlantısı var mı varsa nasıl bir bağlantı?

Bundan sonra sık sık bölüm atacağım
Aksi bir durum olursa duyuru paylaşırım.

Oylamayı unutmayın sizleri seviyorum Öptümss♡