Kabanata 6

6 0 0
                                    

Its my graduation day, everyone's congratulating me. Pero may iisang tao lamang akong gustong bumati sa akin.

"Congratulations V," Raffy said. One of my batchmates. He was also may blockmate. At isa sya sa mga masugid kong manliligaw noon.

"Congratulation din," bati ko pabalik. Magaan ang loob ko sa kanya. Sa lahat ng nanligaw sakin alam kong sya yung pinakamabaiy kaya kahit nabasted na sya. Ay, naging isa naman sya sa aking kaibigan.

"May salo-salo sa bahay, punta ka? Kiana will be there too." Pahayag ko.

"Okay, after my family blowout." He said.

Excited ako pauwi dahil excited akong may bumati sakin.

"We're so proud of you anak! You have to manage the company but you have to learn more. At iyan ang pagkakabisihan mo ngayong summer. But we'll discuss it some other time." Dad said.

"Sa ngayon i'enjoy mo muna ang araw mo. You're allowed to do anything today, that's your award for having a Latin Honor." My mom said.

"Talaga mom?! Thank you!" And kiss them both.

Hindi naman ganon kadami ang bisita dahil na rin sa sinuggest ko sa magulang ko na intimate lang ang magiging salo salo samin.

Sumapit ang gabi at di pa rin dumadating ang taong gusto ko makita. At nawawalan na rin ako ng pag asa.

"Bes? Iintayin mo pa rin? Patapos na party mo oh?" Kiana said.

"Bar tayo! I want to drink." Sabi ko. Gusto ko lang maglabas ng sama ng loob. Kelan nya ba ako mapapansin. Nakakapagod na e. Umaasa lang naman ata ako sa wala.

"Whoah! That's my girl. Let's go."

"Sigurado ba kayong dalwa?" Ani ni raffy na parang di sigurado.

Nang makapasok sa loob ng bar, agad kaming pumunta sa VIP, kilala naman na kami ng bouncers kaya nakapasok agad kami. We're always here whenever we feels stress. Stress reliever na namin simula college ang pagtambay dito minsan boyhunting din. But i never dated one from this kind of place. Mga fuckboy mga tao dito e.

We're just drinking and talking. I feel a little bit dizzy, but tolerable pa naman. I think im a bit tipsy, while on the other hand. Someone is glaring at me, i dunno kung kelan pa sya nakatingin sakin at paanong nandito din sya sa bar na'to. He's with his friend umiinom at nagkakasayahan din. Kasama nila ang mga girlfriend nila. Oh, come on destiny. Why does it have to be tonight? Sira na nga yung araw ko pati ba naman gabi? Pwede ba nang time-out manlang?

I'm beginning to feel uncomfortable, kung nakamamatay lang ang tingin patay na kami ni raffy. Yes, he's also glaring at raffy specifically in his hands who's holding me.

"V! Come on! Let's dance!" Akit ni kiana na halatang lasing na at may kahawak na lalaki.

"Sunod ako cr lang." Sakit na e. Parang gusto ko nalang umalis.

"Samahan na kita." Ani ni raffy

"I can manage sayaw muna kayo sunod agad ako." Nag madaling pumunta.

Paglabas ko ng cr, may humila agad sakin papunta exit ng bar. In his built i already know who is this.

"Wait! San mo ko dadalhin i'm not done drinking."

"Kelan ka pa natutong magbar?" Sagot nya.

"I can't recall 1st year or 2nd year. Bakit ba? I'm on a legal age."

"That's not my point!" Sigaw nya. Yumuko nalang ako. Would it be the day of confession? He leave me no choice, it could be now or never.

"Why are you angry? It's my graduation, i deserve a party."

Umiwas sya ng tingin na para guilty.

"I'm taking you home it's late." He said. Ending the fight. And i'm fighting myself too, before i'm gonna regret what i'm going to say.

"Paalam lang ako sa mga kaibigan ko. Hintayin mo ako dito." Di nalang ako nakipagtalo at hinayaan sya sa gustong gawin.

I was already leaning when he came back. He's not alone kasama nya ang gf nya. At ako na naman itong si tanga nakamartyr talaga. Lumipat sa likod at pinanood silang maglampungan habang byahe.

Pinipilit kong wag tumulo yung luha ko. Dahil ayokong mapahiya sa kanilang dalwa.

"Ahm. Goodbye babe! Ingat kayo ni Veronica sa byahe love you." Almira said.

"Love you too..." i kikiss nya na sana ang babae ngunit napatingin sya sa gawi ko. At agad kong binawi ang tingin. Ayokong madagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko.

"Text kita pagnakauwi nako." Wala naman akong narinig na kong ano. Totoo mapag-alaga at mapagmahal na boyfriend sya.

Pagbaba ni Almira pinalipat nya ako sa katabi nya, dalhin wala ang original ganon?

"Congratulations," bigla nyang sabi sa gitna ng katahimikan.

"Thank you." Nabuhayan ako bigla, parang kanina lang lugmok na lugmok ako.

"I'm sorry if i can't make it your graduation party, nagkaayaan kasi ang barkada. I'm already planning to greet you earlier but you're on that bar."

"Pumunta ka samin?" Gulat kong sabi.

"No, i just ask tita flory on the phone."

Nadisappoint ako ng kaunti pero atleast diba may plano syang batiin ako.

"Dyan nalang ako sa tabi,"

"I'm sorry about earlier, i just don't like that boy holding you hands." Ani nya na parang frustrated. At pinunasan nya ng tissue ang kamay ko. Problema nito.

"This is my gift," and he handed me a white box. Nagliwanag ang mata ko, it's a bracelet with a heart and its middle has a white diamond. Simple but elegant.

Tumingin ako sa kanya. I've never been seeing him this close smiling at me. I smiled back.

Sa sobrang saya ko. Niyakap ko sya.

"Thank you! Thank you!" I feel him stiffened.

Sa sobrang hiya ko din iniwan ko syang mag isa sa car nya at pumasok sa loob ng bahay. Di ka matulog habang tinititigan ko lang ang bigay nyang palamuti.

Hopeless LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon