yıldızlar

altı

0537**: ben geldimm

0537**: nasılsın

Çisem: İyi, sen?

0537**: anlık atsan çok daha iyi olacağım

0537**: bu aciz kulu sevindirsene be

Çisem: Ay hoşt ulan

0537**: atacağını düşünmüyordum zaten

0537**: neyse bende ki fotolarınla idare ederim

Çisem: Sapık mısın

0537**: evet, senin ;))))

Çisem: Benim niye haberim yok

0537**: oldu şimdi işte

Çisem: Bu hep böyle mi gidecek?

0537**: ne?

Çisem: Sürekli böyle boş boş konuşacak mıyız diyorum

0537**: bilmem

0537**: ne konuşalım

Çisem: Bana kendini anlat

0537**: böyle sorunca da kaldım

0537**: en iyisi sen merak ettiklerini sor, ben cevap vereyim

Çisem: Adın ne?

0537**: düşüyor mu öyle

Çisem: Düşmüyormuş

0537**: başka bir şey sor

Çisem: Beni nereden tanıyorsun?

0537**: komşuyduk

Çisem: Duk? Taşındınız yani

0537**: maalesef

Çisem: Neden?

0537**: babam öldüğü için

Çisem: Başınız sağolsun

Çisem: Özür dilerim bir de

0537**: teşekkür ederim ama atlattım

0537**: zaten pek yakın değildik

Çisem: Anladım

Çisem: Peki bizim okulda mı okuyorsun?

0537**: kız kardeşim okuyor orada

Çisem: Sen peki?

0537**: liseyi bitirdim

Çisem: Üniversite okuyorsun yani

Çisem: Ya anlat işte, zorla yazıyormuşsun gibi hissettim

0537**: yok zorla değil de, beni merak etmen hoşuma gidiyor

0537**: kızma hemen tamam

0537**: üniversiteye de gitmiyorum. henüz hazır hissetmiyorum kendimi. ikizim olduğunu söylemiştim yanlışlıkla, işte onunla ortak kararımız bu. hazırlanıyoruz şuan yani..

Çisem: İyimiş

0537**: evet öyle

0537**: ayrıca bir gün birlikte olursak, beraber gideriz belki (01.36)

Görüldü (01.37)

Çisem çevrimiçi.

Çisem: Bak (01.43)

Çisem: Teklifini kabul ettiğim de amacım asla sana umut vermek değildi

Çisem: Sanırım kabul etmekte hata yaptım

0537**: hayır hayır

0537**: sakın öyle düşünme

0537**: biliyorum bana umut vermek istemiyorsun

0537**: ama bu istemdışı oluyor

0537**: şu hayatta en çok seni istedim

0537**: bu olamasa da, mutlu ol istedim

0537**: ama sen mutlu değilsin Çisem

0537**: ne okulda, ne evde, hiçbir yerde

0537**: bazen Hümeyra olunca mutlu oluyorsun, çünkü onu gerçekten seviyorsun

0537**: ama bu bana yetmiyor

0537**: mutlu olman için ne yapmalıyım? söz veriyorum yapacağım, sadece söyle

Çisem: Yanlış düşünüyorsun, ben zaten mutluyum

Çisem: Mutlu olmamak için bir engelim yok ki

0537**: hayır, bu senin mutlu halin değil

0537**: ben senin yüzünde, sadece bir kere gerçek bir gülümseme gördüm ve o zaman vuruldum

0537**: o gülümseme bana olmayacak biliyorum ama,

0537**: gül be

0537**: bana gülmüyorsun diye ağlayayım ama sen gülümsüyorsun diye ben de güleyim

0537**: bana gülmüyorsun diye kalbim çok acısın ama gülümsediğin için hızlı hızlı atsın

0537**: bana gülmüyorsun diye sinirleneyim ama gülümsediğini gördüğüm an eriyeyim

0537**: olmwz mo?

Ağladım. Hem de hüngür hüngür ağladım.

Biraz kendime geldiğim de kazağımın koluyla gözyaşlarımı sildim. Mantıklı düşünüp, karar vermem gerekiyordu. O beni gerçekten seviyordu.. Bi an sevgisine karşılık vermek istedim. Sonra hemen vazgeçtim. Bunu ona yapamazdım.

Her insan sevdiği gibi, sevilmekte ister. Ona aşık olmayı kafama koyarsam, kalbimle değilde, aklımla sevmiş olurum.

Eğer bir gün bir ilişki yaşayacaksam, karşımda ki kişiye aşık olmak istiyordum. O yüzden kafamdaki bu düşünceyi sildim.

Konuşmaya devam edersem de.. Her ne kadar umutlanmıyorum dese de içinde bir yerlerde umut ettiğini biliyordum. Engellersem tekrar başa dönecektik. O benimle konuşmak için her yolu deneyecekti. Ben de karşı çıkacaktım.

En iyisi onunla bir arkadaşmış gibi konuşmaktı. Bazen Hümeyra'nın yanında içimden çıkan kekoyu ona yansıtırsam, benimle sevgili değil de kanka olmak isterdi belki. Bu düşünceye içimden güldüm. Ne kadar saçma olursa olsun, sonunda iki tarafta mutlu olacaksa her şey mübahtı.

Hatta doğal davranırsam belki korkup kendisi konuşmayı kesmek isterdi. Kendimi gaza gezitirip, "Bismillah!" diyerek tüyo almak için Hümeyra'yı aradım.

•••

🕊