rei hino ● p. jimin

14

Jaehyun kocaman gözlerle bana baktı, elindeki tostu ve açlığını çoktan unutmuştu.

"Ne demek Jimin olabilir? Ama mantıklı geliyor... Eğer öyleyse..."

Beklentiyle ona baktığımda hınzırca gülümseme aldı dudaklarını, "Çok yakışırsınız."

Utançla yüzümü eğdim, artık ben de hayır hoşlanmıyorum ilgilenmiyorum falan demiyordum. Boşa naz yapmaya gerek yoktu.

"Adı neydi hesabın?"

Bileğimdeki takıyla oynamaya başladım, "Jm95p"

"Ha siktir harbi uyuyor be... Ama Jimin'in kendi hesabı var ki, neden kendini gizleme isteği duymuş?"

"Bir bilsem Jaehyun... Belki de o değil, birisi beni gördüğüm hedeften saptırıyor da olabilir."

Kafasını yavaşça salladı, "Doğru söylüyorsun."

Anında çıkagelen Jimin beni korkutmuş ve tedirgin olmamı sağlamıştı, "Neyi doğru söylüyor yine Sung Mi?"

Jaehyun tedirginlikle boynunu kaşıyıp tostunu eline aldı ve hızla ayağa fırladı, "Hiç. Hiçbir şey. En iyisi ben sınıfa çıkayım."

Jaehyun çok salak ve şüpheli davranıyorsun Tanrı seni kahretsin!

Gerilmeye başlamıştım bile, fakat yüzümde flash patlamasıyla Jimin'e döndüm.

"Sen az önce beni mi çektin?"

Telefonuna sarılacakken kilitledi ve cebine attı bile, "Sen de beni çektin, seni çekebilirim."

"Ya güzel çıkmadıysam!" Arkadaşlar tabii ki de strateji yapıyordum. Telefonu elime alıp galeriye ulaşmaktı amacım, bu sayede silebilecektim.

Ama Jimin nefesimi kesti, "Sen her hâlinle güzelsin."