𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮𝓶𝓸𝓻𝓲𝓮𝓼 ³ ᴶᴱᴺᴹᴵᴺ

r

Attım gitti valla
Okuyun bakalım :)

2 hafta sonra...

Joohyun sabah pastaneye gidip küçük, meyveli bir pasta alıp eve gelmişti. Bugün Jennie'nin doğum günüydü ve pasta yapmak hiç ona göre değildi. Bu yüzden pastaneye gitmenin daha pratik olduğunu düşünmüştü.

Mumunu yaktığı pastayı ve aldığı hediyeyi sessizce alıp Jennie'nin odasına girdi. Hâlâ uyuyordu.

"Jenniee!"

Uyanmasını beklerken tek bir kıpırtı bile görmeyince omuzlarını düşürdü.

"Gece yatmak bilmez sabah kalmak bilmez. Şurada bir sürpriz yapacağız herhalde."

Aklına gelen şeytani planla geçenlerde evde bulduğu parti düdüğünü kapıp odaya geri girdi.

Güçlü bir şekilde üflediğinde çıkan gürültüyle Jennie bağırarak sıçramıştı.

Uykulu gözleri elinde pastayla bekleyen arkadaşını gördüğünde, edeceği küfürleri sonraya bırakıp kafasını yatağına geri bıraktı.

"Joohyun-ah, kahvaltıda pasta mı yiyeceğiz? Yiyeceksek de benim odama getirmen, üzerine mum dikip üzerinde 'iyi ki doğdun' yazmana gerek yoktu."

Beyni söylediklerini yeni algılarken her sene olduğu gibi unuttuğu doğum gününü hatırlamasıyla hızla açtı gözlerini.

"Salak mısın yoksa salağa mı yatıyorsun Jennie?"

"Joohyun-ssi teşekkür ederim! Sadece... Sabah kafam yerinde olmuyor."

Pastasındaki mumları üfleyip masaya bıraktıktan sonra Joohyun'a sıkıca sarıldı.

"Seni seviyorum."

"Ben de seni hayatım."

~

"Kahvaltıda pasta mı yiyeceğiz derken ciddi değildim aslında."

Mutfak masasına oturmuş Joohyun'un aldığı pastayı kahvaltı niyetine gömen ikili birbirlerine baktı.

"Ye işte başka nerede bulacaksın?"

Jennie doyduğunu söyleyip masadan kalktığı sırada duyduğu zil sesiyle koşar adım kapıya doğru gitti.

Kapı kolunu indirip kendine çektiğinde elinde çiçekle bekleyen bir kurye görmeyi tahmin etmiyordu.

"Kim Jennie?"

"Evet, benim."

"Şurayı imzalayabilir misiniz?"

Adamın gösterdiği yeri uzattığı kalemle imzaladıktan sonra kapıyı kapatıp salona geçti. Joohyun'un 'kim gelmiş' diye bağırmasına cevap veremiyordu.