Kazadan 3 gün sonra...
Jennie arabasını durdurup el frenini çekti. Derin bir nefes alıp anahtarı kontaktan çıkardı.
"Gülümsemelisin Jennie... Seni üzgün görmemeli... "
Birkaç denemeden sonra yapabildiğini düşündü. Yan koltuktan Jimin'in en sevdiği çiçek olan papatya buketini avuçlayıp arabadan indi.
Adımlarını hastaneye yönelttiğinde korkuyordu. Nasıl bir manzarayla karşılaşacağını bilmiyordu. Ona sadece... Sadece Jimin'in bitkisel hayata girdiği söylenmişti. Kimse, hiçbir doktor Jimin'in uyanacağına inanmıyordu. Tek bir kişi hariç... Biricik sevgilisi Jennie, Jimin'in uyanacağına emindi. Onu bekleyecekti. Kaç gün, kaç ay, kaç yılda bekleyeceğini bilmiyordu. Ama kendisine döneceğini biliyordu.
Jimin Jennie'yi bırakmazdı ki... Canından çok sevdiği, bakmaya bile kıyamadığı sevgilisine geri dönecekti, yani Jennie böyle düşünüyordu.
Jennie negatif enerjisinin Jimin'i etkileyeceğini düşünerek, onun uyanmama ihtimalini kafasını hızlıca iki yana sallayarak yok etti.
Siyah pantolonu, siyah kapüşonlusu, siyah şapkası, siyah güneş gözlükleri ve yine siyah ayakakkabılarıyla adeta ruh gibi görünüyordu.
Makyajsızdı. Göz altları uykusuzluktan morarmış, gözleri ağlamaktan kızarmış, dudakları susuzluktan çatlamıştı. Fakat... Kimin umurundaydı ki?
Oda numarasını resepsiyondan öğrenmiş, asansöre binmişti.
Odanın olduğu kata geldiğinde asansörden elindeki çiçeği sıkı sıkıya tutarak yavaş adımlarla çıktı.
Tam o sırada Jimin'in olduğunu bildiği odadan çıkan doktorla karşılaştıklarında ikisi de saygı gereği hafifçe eğildi.
"Benim... Onunla görüşebileceğimi söylemişlerdi."
İki gündür sadece ağlamaktan ve hiç konuşmamaktan sesi kısık çıkmıştı.
"Evet, tabii. Fakat yalnızca 5 dakika Bayan Kim. Bir de şunları giymeniz gerekiyor. "
Genç doktorun gösterdiği önlük maske ve boneye onaylayarak baktı.
"Teşekkürler."
Odaya girecekken doktor ona tekrar seslendi.
"Bayan Kim, çiçekleri içeri alamayız, maalesef."
Jennie bunu anlayışla karşılayıp hafifçe tebessüm etti.
Gözleri etrafı aradığında bir hemşire yardımıyla yürüyen yaşlı bir adam gördüğünde ona doğru ilerledi.
"Amcacığım, bu çiçekleri kabul eder misiniz?" Gözlerini kısa bir süreliğine hemşireye çevirdi. "Tabii bir sorun olmazsa."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮𝓶𝓸𝓻𝓲𝓮𝓼 ³ ᴶᴱᴺᴹᴵᴺ
Fanfiction[TAMAMLANDI] Kimjendeuk: Ah hayatımı beni, bir kız için ortada bırakarak mahvedip şimdi de bir çekim yüzünden bir araya gelmek zorunda olduğum yüzsüz, âdi, eski erkek arkadaşım Park Jimin'i nasıl unuturum? 'Mini fic' -Angst- Kim Jennie & Park Jimin...
