Olur mu ?
Ruhun duvarlarından sarkan ince kırık dallar
Tavanda etrafa hüzme hüzme ışık saçan avize
Kapısı yok.
Gelende yok gidende .
Küskün mevsimler birbirine
Bir daha açmayacak olan gonca güle mi üzülsün bu yürek ?
"Sevgi böyle bir şey mi ? " diye sayıklasın.
Kan ter içinde kalmış bedenler.
Diller günahlara bezenmiş adları dolandırıyor teninde.
Kim yasta,kim hasta dinlemiyor hayat.
Gökyüzü bir tiyatro perdesini andırıyor artık.
Oyun oynanıyor ve oyuncular gecenin zifirinde yerini alıyor.
SEYİRCİ SENSİN.
Kırık dalları tamir etmek,
Tavanda ışık saçan avizeyi güneşe çevirmek,
Kapısı olmayan izbe bir sokağın tuğlalarını yıkmak,
Senin o naif ellerinde.
Mevsim sensin küsme olur mu ?
Açsın iki gamzenin ortasında gonca güller.
Sevgiyi bilmem ama aşka kepenk vurmuş sevda sensin.
Tut tiyatronun perdelerini bir daha kapanmasın
Olur mu ?
26.03.2020
19.07
