Her Secretary

three

Sa tuwing naalala ko kung gaano kalapit ang mukha niya at ang mabango niyang hininga parang nakikiliti ang katawan ko. Hindi ko na tuloy maiwasang tignan siya ng may malisya. Which is wrong.

Hindi ko parin maiwasang maisip yung nangyari sa parking lot ng gabing yon. Boyfriend kaya niya yung lalaki? Naalala ko yung sinabi ni Krizza dati. Baka isa din yun sa stalker niya, o may gusto sa kanya. Gaya nang sinabi nito ay wala akong pinagsabihan ng nangyari. It was very personal, kay kahit ako ay iniiwasang isipin ang nangyari.

Hindi ko din alam kung namamalikmata lang ako pero minsan nahuhuli ko ang mata ni Miss Lastra na nakatingin saakin sa tuwing nasa loob ako ng opisina niya para magtrabaho. Pag ngingiti ako ililihis na niya ang tingin niya na parang walang nagyari. I don't know if I'm offending her or something.

Napabuga ako ng hangin nang nakaramdama ako ng lamig. I tugged my jacket closer and looked around. Madaling araw palang ay nasa airport na ako ngayon, outside Miss' private plane dahil may business meeting kaming pupuntahan. It is about the airline construction in Dresden, Germany.

After five minutes ay nakita ko na ang pamilyar na kotse ni Miss Lastra. Bumaba siya mula doon kaya lumapit na ako para tulungan siya sa mga gamit niya.

Halos kalahating araw ang tinagal ng biyahe. Gustuhin ko mang umidlip sandali ay hindi ko magawa. We are busy going over the report once again. Ganito naman palagi, kahit na riview na niya ay uulitin niya nanaman. Nakaabang din ako sa mga ipapagawa niya saakin.

Pagkadating ng Dresden ay diretso kami sa hotel room para magkaroon ng maayos na pahinga, gabi pa naman ang meeting pero hindi ako pwedeng umalis ng hotel kasi baka may biglang kailanganin si Miss.

Nang sumapit ang gabi ay nag-ayos na ako ng sarili.

Tatlong german ang kasama sa meeting. Ako at si Miss Lastra lang ang sa panig namin dahil ayaw nung mga german na madaming kausap. Naging maayos naman ang takbo ng usapan, napapansin ko lang na malagkit talaga ang tingin ni Mr Schmidt, yung pinagka boss nila, kay Miss Lastra.

Hundi pa naman ito masyadong matanda, mga nasa mid 30's. May itsura din naman, itsurang manyak.

"Were thinking of heading to a bar to unwind, you ladies should join us. It would be like a celebratory party for both of us." Sabi nung Mr. Schmidt.

"Sure." Napatingin ako kay Miss Lastra nung papayag siya. Hindi pa kasi siya pumayag sa mga imbitasyon dati. Pero sobrang hirap kasing kausap tong mga german na to! Baka pumayag siya para magpagood shot narin.

Sumakay ako sa kotse ni Miss Lastra, nakaupo siya with her legs crossed sa backseat habang ako ang nagdadrive. Panaka naka akong tumitingin sa kanya mula sa dashboard mirror. She's wearing a blackdress na hanggang sa taas ng hita niya, kinulot niya din ang dulo ng mahaba ng buhok. Nakatingin lang siya sa bintana at parang malalim ang iniisip. Palagi namang malalim ang iniisip niya.

I really admire her. I think I like her. Hindi ko lang alam kung ano ang sakop ng like na yon. I mean, I was certain I'm straight before she started looking at me and before having her beautiful face inches away from my lips. Maybe I'm just confuse because I've never been in a relationship with a man?

Pinilit ko nalang ituon ang atensyon ko sa pagmamaaneho, sinusundan ko kasi ang kotse ng german na kabusiness meeting namin kanina. Huminto na rin ako ng tumigil sila sa tapat ng isang high class bar. Hanggang five floors ang gusali. Simple lang ang exterior design pero elegante.

Bumungad saamin ang electronic music at ang masakit sa matang red at violet na ilaw. May attendant na nag-escort saamin sa isang VIP lounge. Elegante din ang ayos ng mga taong nasa loob walang mahalay tignan, parang dito tumatambay ang mga businessman and businesswomen.

"Order anything you want, drinks on me!" Sabi nung Mr. Schmidt na kanina pa nagpapa impress kay Miss Lastra.

"I guess you're not very familliar with booze, my lady." Kausap saakin ng assisstant ni Mr. Schmidt. May itsura naman ito at masarap sa tenga ang boses, yung parang nagvavibrate pa at nakakataas ng balahibo.

"I actually don't drink alcohols." Pag-amin ko, kahit nga tanduay ice hindi ko pa natitikman.

"Leave it on me, I know something that's perfect for an intellectual lady like you." Napatawa ako sa pambobola niya. Hinayaan ko nalang siya ang kumuha ng inumin ko. Nang tumayo siya sa kinauupuan ay napadako ang tingin ko kay Miss Lastra, maitim ang titig niya saakin. kanina pa ba niya ako tinitigan? Ngumiti ako sa kanya pero tulad ng dati tinaasan niya lang ako ng kilay at inirapan.

Bumalik yung lalaki na Emmet pala ang pangalan. Ininom ko ang binigay niya saakin. Napangiwi ako ng gumuhit ang hapdi sa lalamunan at sikmira ko. Naubo pa ako sa tapang non. Sa totoo lang ito ang unang beses na uminom ako ng alak.

Nakaramdam ako ng pag-iinit ng katawan. Medyo nawawala na rin ang huwisyo ko at nakakaramdam ng matinding hilo. Parang gusto ko nalang matulog. Nang hindi ko matiis ang init hinubad ko na ang blazer ko kaya tanging ang white sleeveless silk top at skirt ko nalang ang naiwan. Hindi na rin ako nakatanggi ng hinila ako ni Emmet sa dance floor. Pumwesto siya sa likod ko at sumayaw, naramdaman kong hinapit niya ang bewang ko at pinagdikit ang katawan namin. Nararamdaman ko na amg hininga niya sa leeg ko. Pakiramdam ko nawalan na ako ng lakas para tumanggi.

Naramdaman ko nalang na may humihila saakin paalis sa bar at ang pagbagsak ng katawan ko sa malambot na kama. Nang magising ako, wala na akong saplot at sobrang sakit ng katawan ko. Para akong nabubusan ng malamig na tubig ng marealize kung anong ginawa ko.

Ang huli kong natatandaan kausap ko yung kasamang lalaki ni Mr. Schimdt, may pinainom siya saakn na alak. Bukod doon masyado ng nalabo ang lahat kaya kahit anong gawin ko wala akong maaninag.

Nang dahil sa alak nakalimutan ko ang mga bilin ni Nanay.

Hindi ko nga rin matandaan kung paano ako nakabalik sa hotel room ko. Sapat ng pruweba ang matinding sakit ng katawan ko, lalo na sa pagitan ng hita ko at ang natuyong dugo sa kubre kama para sabihing nakipagtalik ako kagabi.

Umiyak lang ako ng umiyak. Kahit anong gawin ko hindi na mababago ang nangyari. Malala pa dahil hindi ko kilala kung sino ang pinagbigyan ko ng sarili ko. Hindi kaya si Benneth, becket, o temmet. Shit! Hindi ko pa matandaan ang pangalan nung kasama ni Mr. Schmidt.

Masakit man ang katawan at ulo, naalala ko kung ano ang pinunta ko dito sa Germany. Nang mahimasmasan ay inayos ko ang sarili ko. Ngayon din ang balik namin sa Pilipinas.

Nagulat ako ng may kumatok sa pinto.
Paika-ika man ay tinungo ko ang pinto.

"Room Service." Sagot nito sa intercom. Hindi ko naman naaalalang nagpahatid ako ng breakfast. Nagsleepwalk din ba ako habang lasing? Tinaggap ko nalang ang breakfast at doon ko lang naramdaman ang gutom ng maamoy ito.

Saktong pagkatapos kong mag-ayos ay tumawag saakin ai Miss Lastra para ipaalam na aalis na kami. Pinilit kong maglakad ng maayos pero para lang akong nagmukhang natatae sa maya't mayang pag ngiwi ko. Hindi pa nakakatulong ang suot kong takong.

Pagsakay ko sa plane ay may napansin akong kakaiba. I noticed there's something unusual with the way her eyes glazed on mine. I don't want to assume but I'm certain I saw a different kind of emotion.