Ellerin beni bu karanlıktan kurtarmak için avuçlarımın içinde değil.

425 67 36
                                    

dokyngs:Sonunu getirmeye çalıştığım romanımın sayfaları senin her bir ayrıntını ezberlediğini belli etmek istercesine izler taşıyor üzerinde.

dokyngs:Sürekli aldığım kafein uykumun geldiği yollara engeller koyuyor bedenim kendini yatağa bırakmak istemiyor.

dokyngs:Çünkü sen orada değilsin,bu yüzden yatağın her yeri soğuk.

dokyngs:Soğuğu sevmiyorum Jongin,bedenim tir tir titriyor yokluğunda.

dokyngs:Yokluğun,seni bana getiren rüyalara bile küsmeme sebep oldu.

dokyngs:Çünkü bana düşlerimde sıcak bir gülümse sunarken gerçek hayatta yüzüme bakmaktan kaçınıyorsun.

dokyngs:Acı verici doğrular yalan olduğuna inandığım hikayeden ibaret ve inan o hikayenin satırları her biri ölüm fermanımı yazan kelimelerden oluşuyor.

dokyngs:Bu yüzden ardıma bakmadan kaçıyorum;uykulardan,rüyalardan ve hikayelerden.

dokyngs:Anılarımızın peşinden gitmek yerine kaçıyorum Jongin biliyor musun,tutunduğum son şeyin bile beni yorduğu zamanları yaşıyorum.

dokyngs:Her şeyi ardında bırakarak uzaklaşan ayaklarımın sana doğru koştuğunu görüyorum sonra.

dokyngs:Şaşırmıyorum buna,hayret ettiğim tek şey diğerlerine karşı bu kadar soğuk olman.

dokyngs:İhtiyacın olan tek şey o gibi,kimseye ihtiyaç duymadığından herkesi dışlıyorsun kendinden.

dokyngs:Ağlıyorum sonra.

dokyngs:Sana doğru koşan ayaklarımı parçalamak istiyorum Jongin fakat bunu yapacak güç ellerimde yok.

dokyngs:Durduramıyorum kendimi;titreyen ellerimle şarkılar, romanlar yazıyor durmak bilmeyen ayaklarım sana doğru koşuşunu ne kadar istesem de engelleyemiyorum.

dokyngs:Her şey sensin,her şey seninle tamamlanıyor.

dokyngs:Kalbim ve ben her şeyin farkındayız;uykularımın sensiz bir hiç olduğunu,anılarımızı başkasının kalbindeyken anımsamamın bana daha çok acı verdiğini ikimiz de hissediyoruz.

dokyngs:Bunu fark etmeyen bir tek sensin Jongin,bensiz çok mutlusun.

dokyngs:Her şeyin farkına bu kadar geç varıp kendimi çok çaresiz hissedeceğimi daha önceden bilseydim gülüşünde kaybolmak yerine bir daha yaşamı tatmamak uğruna kendimi asardım gülüşünün en kıytı köşe yerine.

dokyngs:Ama yapamadım,zaman kum taneciklerinden oluşurken onu doğru yerde avucumun içerisinde saklamam olası bir durum değil.

dokyngs:O kumlar gibi parmaklarım arasından süzülüp gittin ya Jongin,canım biraz da ona yanıyor.

dokyngs:Çünkü dağıldın,dağıldık.Yere savrulan her bir taneciği geri birleştiremezken,dağılan bu kumların yanında akıttığım her bir gözyaşı damlaya damlaya okyanusa dönüştü.

dokyngs:Ve ben gün geçtikçe yavaş yavaş boğuluyorum o okyanusta.

dokyngs:Bundan haberin yok,varmış gibi gülümse.

Selam~Bu bölümü yazmak için gerçekten çok uğraştım saat şu an 06

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selam~
Bu bölümü yazmak için gerçekten çok uğraştım saat şu an 06.45
Elimden geldiğince ficlere yeni bölüm atmaya çalışıyorum, genellikle geceleri yeni bölüm yazdığımdan biraz geç gelebiliyor çünkü yazıp yazıp sildiğim yerler çok oluyor ve bunun düzenlenip yeniden yazılması bazen günlerimi bile alabiliyor.
Umarım bu durumdan rahatsız değilsinizdir sizleri çoook seviyorum 💙🙈
Kaisoo ile kalın 🐧🐻

Happier | •kaisoo'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin