တီးေတာင္
Seongminတံခါးဖြင့္ေပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတြ႔လုိက္ရတဲ့သူေၾကာင့္အံ႔အားသင့္မိသြားတယ္
"ဥကၠဌႀကီး..."
"အင္း..မင္းကအိ္မ္ေစာင့္မလား"
"ဗ်ာ...ဟုတ္"
အထဲဝင္ၿပီးဆုိဖာေပၚမွာထုိင္လုိက္တယ္
"အသက္ဘယ္ေလာက္႐ွိၿပီလဲ"
"2004ဖြားပါ..."
"ေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတာဘဲ..အသက္ကလက္ေတာင့္ေလာက္ေလးနဲ႔ဘာလုိ႔အလုပ္လုပ္တာလဲ"
"မိသားစုအေျခအေနေၾကာင့္ေသခ်ာေပါက္ပုိက္ဆံ႐ွာရမွာမုိ႔လုိ႔ပါ"
"..ဟုတ္ပါၿပီ...Minheeနဲ႔ရင္းနီးလား"
"ဟုတ္"
မသကၤာတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့Minheeရဲ႕အေဖကေၾကာက္စရာ
*ကုိကုိေရ....ျမန္ျမန္ျပန္လာပါေတာ့*
စိတ္ထဲကတုိးတိုးေလးေရရြတ္မိတာဆုိေပမယ့္
"Seongmin ah...ကုိကုိျပန္ေရာက္ၿပီ....ဟင္..အေဖ"
-----
"မင္းနဲ႔အဲ့ကေလးကဘာဆက္ဆံေရးလည္း...ငါထင္ေနတဲ့အတိုင္းဘဲလား"
"အေဖ..သား႐ွင္းျပပါရေစ.."
"႐ွင္းျပမေနပါနဲ႔..မင္းလုိလူကလည္းအတည္တြဲမွာမွမဟုတ္တာ"
"မဟုတ္ဘူး..ကြၽန္ေတာ္က.."
"အေပ်ာ္ဆုိလည္းအေပ်ာ္ဘဲတြဲေပါ့..သိပ္မၾကာခင္လမ္းခြဲလုိက္ေတာ့.."
အေဖ့ကုိ႐ွင္းျပခြင့္မရလုိက္ပါ
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကုိတကယ္ခ်စ္တာပါ
အတည္တြဲေနတာပါ
ကေလးကငယ္ေသးလြန္းေတာ့ေျပာရင္အပုိေျပာတယ္ထင္ရင္ထင္ႏုိင္တယ္သူ႔ကုိလက္ထပ္ဖုိ႔အထိရည္ရြယ္ထားတာ
----
"ကုိကုိ"
Minheeအလုပ္ခန္းထဲကုိဝင္လာတဲ့Seongmin
လက္ႏွစ္ဖက္ကုိဆန္႔တန္းလုိက္တာနဲ႔ရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္လာတဲ့ကေလးေလး
ေပါင္ေပၚထုိင္ရင္းMinheeမ်က္ႏွာကုိတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနတယ္
"ဘာလုိ႔လဲကေလးေလး..ကုိကုိ႔ကုိဘာေျပာခ်င္လုိ႔လဲ"
"ကုိကုိ"
YOU ARE READING
ၾကယ္တစ္ေသာင္းနဲ႔ကတဲ့လ
Fanfictionသူေဌးသားငေပြးေလးနဲ႔ကေလးဆန္တဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးပါ
