Korku Durağı

Birazcık - 9

Bu benim hoşuma gitti umarım sizde beğenirsiniz 

KEYİFLİ TIRSMALAR...

Her zamanki gibi uyandığımda yatağımdan kalkar kalkmaz yaptığım şeyleri yaptım.Yüzümü yıkadım (normalde anne ve babam buna yüz yıkama değil de yüzüne su çarpma diyorlardı ama umursamıyordum.) Dişlerimi fırçaladım, giyindim ve kahvaltımı ettim. Basit bir gündü. Liseden sonra okula devam etmediğim için, arkadaşım Dave ile buluşacaktım. Babamdan 50 dolar koparabilmiştim. Bir kafeye gidecektik. Kafeye vardığımda Dave beni karşıladı. Oturduk ve bir şeyler sipariş ettik. Dave birazcık halsiz gibi görünüyordu ama bana çaktırmamaya çalışıyordu. Bayılmak üzereydi resmen. Dayanabileceğini düşündüğünü sandığımdan ben de bir şey demedim. Fakat bunun bir hata olduğunu Dave yüzü masaya yan bir şekilde, sızmış bir alkolik gibi yatarken hareketsiz durduğunda anladım. Hemen ambulansı aradım ve yarım saate ambulans geldi. Hızlıca arkasından hastaneye gittim. Doktor bir şeyinin olmadığını sadece birazcık kan kaybettiğini ve tansiyonunun düştüğünü söyledi. Ama nasıl kan kaybetmişti? Doktor bunun o kadar önemli bir şey olmadığını söyledi. Ben de o kadar üzerinde durmadım. Dave kendine gelince yüzüme doğru baktı. Yüzüme korkuyla bakıyordu. Birden bağırmaya başladı:
"İmdat kurtarın beni! Kurtarın beni ondan! Uzak dur benden!" dedi.
Şaşırmıştım. Ne oluyordu? Hasta bakıcı hızlıca geldi ve anestezi bulunan şişe gibi bir şeyi serumun verildiği torbaya boşalttı. Dave sakinleşti ve gözlerini kapattı. Uyumuştu ama hala uyanabilir durumdaydı. Hasta bakıcı:
"Birazcık olayların stresinde olsa gerek. Kafana takma. En iyisi sen de evine git." dedi.
Haklıydı, Dave bugün bayılıp hastaneye gelmişti. Stresli olması normaldi. Eve gittim. Annem beni karşıladı. Geç geldiğimden dolayı kızdı. Ben ise durumu anlattım. O da anlayış gösterdi. Odama geçtim ve bilgisayarı açtım. Çok takıldığım bir paylaşım sitesine girdim. Ne kadar garip, bir mesaj vardı. Mesajı açtım:
"Hayatından birazcık çalabilir miyim?" yazıyordu.
Bu da neydi? Nickname'de şu yazıyordu: "A Little Bit".
Sanırım birisi bana iyi bir şaka yapmaya çalışıyordu. Kendi kendime gülerek sayfayı kapattım ve online bir oyun açtım. Az sonra annem geldi. Suratıma bir şey bekler bir şekilde baktıktan sonra: 
"E hadisene oğlum markete gidecektin." dedi.
Anlayamadım. Ne ara markete gideceğimi söylemiştim? Söylemiştir ama duymamışımdır diyerek markete gittim. Markete geldiğimde alınacakları aldım ve kasaya geldim. Kasiyer: 
"Geçen günkü borcunuzu da vereceksiniz,değil mi?" dedi.
Ne borcu? 
Ben hiç borç- Mesaj! 
Mesajı gönderen benden hayatımdan birazcık çalıp çalamayacağını sormuştu. Şok olmuştum. Belli etmemeye çalışarak aldıklarımı ödedim ve eve vardım. Aldıklarımı tezgaha fırlattım ve bilgisayara geçtim. Yine aynı site açıktı. Bu imkansızdı! Yeni bir mesaj daha:
"Ailenden birazcık çalabilir miyim?" yazıyordu.
Bir anda eve geldiğim sırada annem veya babamın seslenmediği geldi aklıma. Hızlıca bilgisayardan kalktım ve evin her yerini aradım. Nafileydi. Telefonumla aramak da işe yaramadı. O şey anne ve babamı ne yapmıştı? Korkuyordum. Bilgisayarı kapatmalıydım ama kapatamıyordum. Daha doğrusu içimden bir güç engelliyordu sanki. Zorunlulukla bilgisayara geçtim ve yeni mesaj var mı diye baktım. Ve ne yazık ki yanılmadım: "1 yeni mesaj" yazıyordu. Tıkladım ve şu mesajla karşılaştım:
"Vücudundan birazcık alabilir miyim?" yazıyordu. 
Bir anda göğsümde keskin bir acı hissettim. Tişörtüm ıslanıyordu.
Kan! Hızlıca tişörtümü çıkardım. Koskacaman dört çizik vardı. Hızlıca banyoya gittim ve pansuman yaptım. Ama hala içimden bilgisayara ilerlemek geliyordu. O aptal kafamla bu isteğe karşı gelmedim. Mesajı açtım:
"Zamanından birazcık çalabilir miyim?" yazıyordu.
Bu da ne demek oluyordu? Birden kapı çaldı. Gelen evin sahibiydi (kirada oturuyorduk) ve kirayı istiyordu:
"Tam 3 yıldır kirayı bekliyorum! Ya bugün pılınızı pırtınızı toplar gidersiniz ya da polis çağırır, sizi hapishanelerde süründürürüm." dedi.
Şok olmuştum. Hızlıca kapıyı kapattım. Kapının deliğinden baktım ve ev sahibinin gitmesini seyrettim. Bana bunu neden yapıyordu? Yine son bir umutla mesajlara baktım. Kurtulmuştum:
"Gerçekliğinden birazcık çalabilir miyim?" yazıyordu. Sanırım bu iyiydi. Birden etraf karardı ve yatağımda uyandım. Sanırım hepsi rüyaydı. Telefonuma bir mesaj geldi:
"Yaşamından birazcık çalabilir miyim?"