Korku Durağı

Bir İntihar Mektubu

intihara sürükliyecek kadarsa artık.. bunların gerçek olduğunu düşünmek bile korkutucu.

Keyifli Tırsmalar...

Bu bir hikaye değil, intihar eden öğretmenin satırları..

Cinli köy diye bilinen bir köyde yaşamanın tüyler ürperten hikayesine tanıklık ettim, kimsenin.. Düşmanım dahil kimsenin yaşamasını istemediğim olayı anlatıcam. Artık dayanamıyorum. Ben o köye öğretmen olarak gittim, köy sakin, kuş sesleri ve derenin şırıltısı vurur kulağınıza.. Tabi bu dere kenarı hiçte tekin değil.! Köyde 3.senemdi, ramazan ayını yeni tamamlamıştık, saat 3 civarıydı, yan komşumun oğlu yürü yürüye dereye doğru gidiyordu, bu saatte ne işi var diye merak ettim montumu aldım koyuldum peşine . Köyden uzaklaşmıştık, arkasından "Ismail" diye seslendim, aldırış etmedi. 5 metre mesafe ya var ya yoktu, ama ne dersem diyim ismail duymuyordu. Ben koştukca aradaki mesafe uzaklaşıyordu. Yoruldum peşini bırakmıştım. Sabah ezanı sela okundu, ölen İsmail'di. Bu acı koymuştu bana.. Hemen dışarı Çıktım Kamil abiye sordum, Ismail dağda başı kesilerek öldürülmüş. Bu olay beni derinden etkiledi. Ertesi gece kapımı biri çaldı, açtım kimseyi göremedim, sanki odamda bişiler hızlı hızlı hareket ediyordu, uyku sersemiyim halisülasyon görüyorum sandım tekrar uyudum, kalktığımda yatağımla beraber bir tarlada uyandım. Artık derslere girmiyordum kafayı yemiş durumdaydım, saat 2 de kapım çaldı, bi tane çocuk, 8 yaşlarında.. bana hazır mısın dedi, korktum çocuğu ittim kapıyı kapadım. Ardından duşa girdim rahatlamak için, çıktığım da kapı açılmıştı, o çocuk kanepede oturuyordu. Para verir misin ekmek alıcam dedi, hemen odaya gittim arkamdan oda geldi, gözleri simsiyahtı.. Bana yaklaştı hazır mısın dedi. Sonra koşarak gitti.. Artık herşey tuhaftı, annemle telefonla konuşurken bile sesler karışıyor bi ses bana hazır mısın diyordu. Taakatim kalmamıştı.. Kafayı yemiştim, her gece evimi taşlıyor birileri, kapımı yaktılar. Köyde herkes gidiyordu memlekete, ama birisi beni tutuyordu sanki burda. Dün uyurken rüyamda birileri tarafından şiddetle dövüldüm, uyandım ama kimse yoktu, morluklar vardı. Artık dayanacak gücüm kalmadı, Allahım beni affet, bu Son safırlarımı yazarken bile birileri tarafından izleniyorum, sesler geliyor.. Artık yaşamak istemiyorum... Seni seviyorum canım annem..