Ravenzwart - Harry Potter Fanfic

part 17

Pov Raven.

Ik word wakker omdat mijn bed beweegt. Ik doe mijn ogen open en kijk recht in het felle licht van een lamp. Ik knipper en kijk om me heen. Ik schrik want ik lig niet in een bed. Ik lig ik een treincoupé. Naast mij zit Tonks. "Waar ben ik?" Vraag ik geschrokken. "Je gaat terug naar Hogwarts omdat je moeder is overleden aan haar wonden." Ik schrik en er loopt een traan over mijn wang. Tonks ziet het en ze veegt hem weg. "Het komt allemaal goed, het ministerie zal leiding nemen over de zaak en de Vampire die het gedaan heeft zo snel mogelijk opsporen en een straf geven." Zegt ze. Ik huil nog harder omdat ik het was. Ik was het monster dat Mama heeft vermoord. Ik heb mijn eigen moeder vermoord. Ik schrik van mijn eigen gedachtes. "Heb je wat te lezen? Dan kan dat mij een beetje afleiden." Vraag ik aan Tonks. Tonks knikt en ze pakt een boek uit de tas die naast haar op het bankje ligt. "Lees dit maar, dat zal je wel een beetje opvrolijken denk ik." Zegt ze en ze geeft me een boek genaamd: 'De Verloren Roos.' (Geen idee of dat echt een boek is maar oke).  Ik pak het boek aan en begin te lezen. 

De tijd gaat snel voorbij en als ik halverwege het boek ben stopt de trein ineens. Ik schrik op en kijk. "We zijn er." Zegt Tonks. Ik glimlach naar haar. Ik stop het boek weg en sta op. "Dankje voor het boek." Zegt ik en ze glimlacht. Tonks staat op en volgt mij naar het perron. "Veel succes op school verder en hou je taai." Zegt ze en ik stap het perron op. De trein rijdt terug en ik zwaai naar tonks. Snape staat op het perron op mij te wachten. Ik een naar hem toe en geef hem een knuffel. Hij heeft tranen in zijn ogen, wat raar is want hij toont nooit zijn emoties. "Oh, Raven. Het is zo verschrikkelijk." Zegt Snape. Ik knik. Hij pakt mijn hand. "Als er iets is kan je naar mij toe komen." Zegt hij en zijn gezicht verstrakt weer. Ik loop met hem mee naar de koetsen en samen gaan we op de koets zitten. Het is al donker en het regent zachtjes. Ik pak mijn tas en pak het boek van Tonks en lees verder. Het is heel spannend.

De rest van de reis is het stil. Ik zit te lezen en Snape staart voor zich uit. De koets stopt en ik doe mijn boek weer dicht. We stappen uit en lopen het terrein op. Snape loopt voor mij en zo lopen we de school binnen. "Nu kun je het zelf wel vinden denk ik." Zegt hij. Hij kijkt me aan en loopt weg. Daar sta ik dan. Helemaal alleen. "Kijk eens wie we daar hebben. Als dat Niet Raven Queen is. De mudblood van Slytherin." Ik schrik op en kijk waar die stem vandaan komt. Boven aan de stap staat Draco met zijn 2 slaafjes. Het boeit me niet zoveel van wat hij zegt want ik heb nu ergere dingen aan mijn hoofd. "Raven? Ben je niet blij om ons te zien." Zegt Draco met een valse grijs. Ik kijk weg en negeer hem. "Geef antwoord!" Zegt Draco nu en ik kijk hem aan. "Toon wat respect voor de mensen die boven je staan, Raven, en geef antwoord!" Draco word boos. Ik zucht verdrietig en kijk hem aan. Hij heeft door dat er iets is en dat het niet gaat lukken om mij overstuur te krijgen dus hij loopt weg. "Kom, onze Mudblood weet niks van etiquette." Zegt Draco tegen zijn slaafjes en hij loopt weg. Ik zucht en ga op de trap zitten. Ik heb nergens zin in. Niet eens om Meghan te zien. Er rolt een traan over mijn wang en ik druk mijn hoofd in mijn handen. Zo blijf ik een tijdje zitten tot ik weer rustig ben.

Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn mascara is uitgelopen. Ik rommel in mijn tas en werk het bij. Ik haal diep adem en loop naar de leerlingen kamer van Slytherin. Ik kom bij het portret en besef ineens dat ik het wachtwoord niet weet. Ik blijf een tijdje staan en probeer me het wachtwoord te herinneren. "Heb je hulp nodig?" Vraagt een stem achter me. Ik draai me in een reflex om kijk naar  waar de stem vandaan komt. Ik zie Meghan staan en begin te glimlachen. "Meghan!" Zeg ik. Ze rent op me af en trekt me in een knuffel. "Waarom ben je terug?" Vraagt ze dan. "Mijn moeder moest wat regelen en daar kon ze mij niet bij gebruiken." Lieg ik. Ze glimlacht. "Het is goed je weer te zien." Ze glimt "Wat is het wachtwoord ook alweer?" Vraag ik. "Het wachtwoord is Dracula." Ze grinnikt. En ik glimlach. Ze pakt me bij de hand en trekt me mee naar het portret en zegt het wachtwoord. Het portret zwaait open en we lopen naar binnen. De leerlingen kamer is leeg. "Waar is iedereen?" Vraag ik. "Avondeten natuurlijk." Zegt Meghan. "Oh ja! We eten later." Mompel ik. Meghan laat mijn hand los en kijkt me aan. "Is er iets?" Vraagt ze. Ik schud snel mijn hoofd. "Nee, er is niks." Zegt ik en ik loop naar de slaapzaal. Mijn tas gooi ik op de grond en ik ga op het bed liggen. Ik doe mijn ogen dicht. Ik ben moe en probeer wat te slapen.

Ik word wakker van zachte stemmen die praten. Ik doe mijn ogen open en ik ga rechtop zitten. Meghan en een meisje waar ik eigenlijk nooit mee praat zitten zachtjes te kletsen. Ik kijk op de klok en zie dat het 02:34 is. "Hey." Zeg ik zachtjes. Ze kijken op en glimlachen naar mij. "Hey, Raven. Is er iets?" Vraagt Meghan. Ik schud mijn hoofd. "Ik ben trouwens Cassandra, noem me maar Cas of Cassie." Zegt het meisje. Ik knik. "Je kent me waarschijnlijk al, ik ben Raven." Zeg ik. Ze glimlacht naar me. "Leuk je te leren kennen." Zegt ze. Ik kijk haar aan. Ze meent het. Ik zucht. "Ik ga weer slapen. Sorry dat ik jullie onderbrak." Zeg ik en ik ga weer liggen. Een paar minuten later val ik weer in slaap.

1073 woorden
Hey mooie mensjes! Ik leef nog! Ik hoop dat jullie genoten van dit stukkie en eh ja. Dat is t.

Groetjes en Stay safe!
X Maria 

PS: als je schrijffouten ziet wijs me erop :)