Ravenzwart - Harry Potter Fanfic

part 18

Pov Meghan

Raven is nu al een paar dagen terug, maar iets klopt er niet. Ze lacht niet, ze praat niet en ze kijkt alleen maar naar haar boek of de grond of haar eten. Ze ontwijkt mij en Cassandra. Cassandra is heel lief. Ze is nieuw op school. Net voordat Raven kwam is zij hier aangekomen. Ze is overgeplaatst van Ilvermorny naar Hogwarts om een reden die ze niet wil vertellen. Ik laat het maar want het is ook zo stom om door te gaan vragen wat er is. Ik zit nog een beetje door te denken over wat er met Cassandra zou kunnen zijn als Draco de leerlingenkamer binnen komt. Hij ploft naast mij op en ik schrik op. "Hey Meghan. Even over het bal van volgende week. Heb je al een date?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Dan ga je met Benno. Hij heeft ook nog niemand." "Draco! Je kan mij niet koppelen aan je vriendjes omdat ze geen meisjes kunnen krijgen." Roep ik boos en ik sta op en loop naar de meiden kamer. Draco wil me volgen en hij vergeet het alarm. Hij loopt de trap op en een alarm gaat af. De trap veranderd in een glijbaan en Draco glijd naar beneden. Ik sta boven aan de trap te grinneken. Draco slaat zijn armen over elkaar en kijkt met puppy ogen naar mij. Ik schud mijn hoofd en loop de slaapzaal in. De eikel. Ik doe de deur open en zie Raven huilend op haar bed zitten. "Raven? Wat is er gebeurd?" Vraag ik bezorgd.

Pov Raven
Ik zit op mijn op bed te huilen. Ik ben volledig de draad kwijt. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Moet ik het aan Meghan vertellen? Moet ik naar een leraar gaan? Alles lijkt fout te gaan. Draco laat me niet met rust en probeert me overal waar het kan te laten schrikken, wat hem meestal lukt. Ik mis mijn moeder. Ze wist altijd wat ik moet doen en nu is ze weg. Ze is weg en ze komt nooit meer terug. Net als papa. De tranen blijven maar over mijn wangen rollen. De tranen die de afgelopen dagen er niet kwamen, komen nu allemaal. Opeens gaat de deur open. "Raven? Wat is er gebeurd?" Hoor ik Meghan bezorgd zeggen. Ze komt naast me op het bed zitten en trekt me in een knuffel. Ze streelt mijn rug. Zo blijven we 5 minuten zitten. Als ik wat gekalmeerd ben haal ik diep en beverig adem. "E- e- er is iets gebeurt bij mijn m- m- moeder." Zegt ik. Ik tril over mijn hele lichaam en ik krijg de woorden niet over mijn lippen. "Wat is er gebeurd dan? Je kan het wel vertellen het kan echt niet zo erg zijn right?" Zegt Meghan. Ik haal nog een keer diep adem en kijkt Meghan aan met tranen in mijn ogen. "Dat is het wel. Ik heb mijn moeder vermoord." Zeg ik. Het is er uit. Ik heb Meghan verteld wat ik heb gedaan en nu zal ze me vast haten. Het blijft even stil. "Je hebt wat gedaan?" Vraagt ze zachtjes. "Ik heb haar vermoord. Het was volle maan en we hadden het niet door. Ze kon niet optijd wegkomen." Meghan slaat haar handen voor haar mond. Ze is in shock. "Maar je had het toch onder controle?" Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. "Dat was een keer dankzij Emmelynn." Andwoord ik kort. Ik wil er eigenlijk liever niet over praten. Met medelijden kijkt ze me aan. "Het komt goed." Zegt het blonde meisje. Ik schud mijn Hoofd. "Dat komt het niet. Ze is dood en ze komt niet meer terug." Meghan kijkt me aan. "Je maakt het veel te lastig voor jezelf. Ga even wat anders doen zodat je niet de hele dag eraan denkt. Ik snap dat je je moeder niet kunt vergeten, maar misschien kun je er wel voor zorgen dat je niet jezelf kwijtraakt." Zegt Meghan. Dan staat ze op en loopt ze de kamer uit. Ik kijk haar na. Dan krijg ik een idee. Ik ga wat afleiding zoeken. Ik rommel wat in een kist. Dan pak ik de bezem van mijn vader. Hij was een zoeker in zijn tijd op hogwarts. Ik loop naar het raam en vlieg het raam uit. Ik vlieg naar de Quidditch velden en begin met wat ballen op de ringen te gooien. Alle ballen treffen doel en ik grijns in mijzelf. Ik hou van vliegen. Het geeft me een vrij gevoel.

"Wow, jij ben goed, waarom meld je je niet aan voor het team van Slytherin." Hoor ik een stem achter me zeggen. Ik schrik op en zie een roodharige jongen zitten op de tribune. "Omdat Draco me niet mag." Andwoord ik een beetje verlegen. Hij kijkt me aan. Dan wenkt hij me en wijst naar de stoelen naast hem. Ik vlieg erheen en ga een beetje onzeker zitten. "Wie ben jij?" Vraag ik na een tijdje. De jongen kijkt me aan. "Ken je me niet? Ik ben Fred Weasley. Ik ben de bekendste prankster op de school." Ik grinnik en kijk Fred aan. "Ja! Nu zie ik het! Jij bent van die tweeling toch?" Vraag ik. Hij knikt en glimlacht. "En jij bent Raven Queen. Het meest mysterieuze meisje van Slytherin." Ik bloos een beetje. "Waarom mysterieus?" "Omdat je vervroegd van je vakantie terugkomt en nooit met mensen praat, behalve met leraren." Ik grijns. "Dat is waar." Mompel ik.
Fred grijnst ook. "Dus Raven, mag ik vragen waarom je vervroegd terugkwam van je vakantie?" Help. Hoe ga ik uitleggen dat mijn moeder dood is gegaan? Ik denk even kort na. "Dat kan ik niet uitleggen. Niet nu." Zeg ik dan. "Jij bent inderdaad heel mysterieus." Mompelt Fred in zichzelf. Ik lach. Het voelt goed om te lachen maar ook gek. "Raven mag ik je wat vragen?" Vraagt Fred. "Volgens mij deed je dat net al, maar ga je gang." Zeg ik met een kleine grijns. Even lijkt Fred van zijn stuk gebracht maar dan herpakt hij zichzelf. "Wil je met me naar het bal?" Vraagt Fred na een tijdje.

Heyhey
Ik leef nog (gelukkig). Sorry dat het uploaden van dit boek zo traag gaat. Ik heb geen excuus waarom lol. Ik heb wat vage ideetjes die nog van gebeuren dus jaa. Zeg even in de comments wat je ervan vind en als je nog tips hebt moet je het zeker eventjes zeggen.

Liefs Maria :)

Woorden: 1088