YÜZ'süz'LEŞ

İYİLİK

Peki hayat?
Göreceli bir kavram. Bu adına " hayat " dediğimiz süreç ikiye ayrılır. Bir anda bu zamanı ikiye ayıran da insanlardır.
Kararın nereye yöneltilirse oraya aitsindir. Bu hayatın için de olan birinci çeşit model; hayatı umursamaz, yaşam onu düzene sokan bir nevi monotonluktan da alıkoymayan şeydir, birilerinin can kaybı olması, birilerinin bedel ödemesi onların vicdanını çalıştırmaz. Bir de diğer model; hiç bir bağı olmadan iyilik de yapılabilir. Öncelikle iyiliğin ne olduğunu biliyorsak.
İyilik de görecelidir. Sen nasıl görüyorsan bu senin bakış açını oluşturur. Ve bu da göreceli olduğunu göstermiş olur. İyilik bana göre yanlış düzenlerle kurulmuş zaman dilimin de ki mutluluğu aramak, bulmak ve çalıştırmak. İnsan değişebilir. Elinde olan bir şeydir. Duymak istediğin buydu. Ama gerçekler bu değil. İnsan değişmez aynı boktan hayatın içinde karakter değiştirme savaşının içinde savaşıp durur. Bir işe yarar mı o da belli değil. İhtimal ve olasılık arasında yaşar. Birileri var ise o var. Yoksa hiç. Hiçlikten korkacak kadar hiç. İnsan değişmez. Ne kadar değişirse zihninin alt köşesinde olanları silemez. Eğer değişmek istiyorsan önce zihnini temizlemek yerine, zihninin kirliliği ile yaşamayı ögreneceksin. Yüz'süz'Leş' meden yap bunu. Yoksa bir önemi yok. Boşver deyip geç.