YÜZ'süz'LEŞ

UZUN SÜRE

Biliyorum biraz fazla uzak kaldım buradan ve senden. Ama şuan sana yine gördüğüm gerçekleri anlatmak için geldim. İnsanlara değer vermek sizi hiçbir zaman daha iyi bir insan yapmaz. Saf yapar. Hayat güzel değil. Kuşlar da uçmuyor, buna mecburlar. Canlıların mecburiyetlerinden kendinize mutluluk payı çıkarmayın. İki yüzlü olsanıza. Çok güzel, rahat kafa. Canınız isterse konuşun istemezse susun. Kimi ilgilendirecek ki bu? Kimin umurundasınız? Onlar sizin her halinizi kabul etmeyebilir. Bırakın kim ne düşünüyorsa düşünsün. İnsan dediğin ne?
Kendi doğrularıyla kendini kusursuz zanneden, kusurlu canlı. En komiği de nedir biliyor musunuz? Siz daha beyninizdeki sorulara cevap bulamazken insanlara psikolog oluyorsunuz. Olmayın. Kendinizi bu derece kullandırttmayın. Siz bu dinleme muhabbetini kestikten sonra onlar sizin değiştiğinizi söyler çünkü onları size siz alıştırdınız. Sonra etrafında kimsenin kalmayacağını düşündüğün için herkese boyun eğersin, yine dinlersin seni asla ilgilendirmeyen hikayeleri. Sana tek önerim. Benim için dene söyleceğimi. Kimsenin anlattıklarını dinleme, istemediğin sürece dediklerini yapma. Emin ol ki gerçekten hayatında olmak isteyenleri görmen daha kolay olacak. Onlar senden vazgeçmeden sen vazgeç.
Ben hep insanları merak eden taraf olmuşumdur. Yararından çok zararını gördüğüm doğrudur. Kendi kendinizi yiyip bitirmek istiyorsanız gidin bu yoldan. Ama aklınızda şu sorular varsa benim yolumdan gidiyorsunuz.
Sorular
- Neden kimse beni merak etmiyor?
- Neden kimse hatrımı sormuyor?
- Kimsenin umrunda değil miyim?
- Kötü bir insan mıyım?
- Ben herkesi merak ediyorum, arıyorum, soruyorum ama kimse aynı şeyleri yapmıyor. Neden?
- Kendimi değerli hissediyor muyum?
-İnsanların dertlerini dinlemezsem kötü ve bencil biri mi olurum?
Bu soruların birkaçı sizi yakaladıysa yazın. Konuşmalıyız bunları. Bekleyeceğim.