"Anak, sigurado ka na ba sa desisyon mo?"
"Opo ma...Matagal ko na po napagisipan ang bagay na yun."
"Pero anak naman...Hi-hindi ko kayang malayo sayo alam mo naman ang kalagayan mo." Kitang kita ko sa mata nila mama na nag aalala sila.
"Ma naman..Hindi na po ako bata.I can handle my self."
"Dahil ba ito kay Jamicah? ... " napahinto ako sa sinabi ni mama
"Hi-hindi p-"
"Dahil ba gusto mo syang layuan hanngang maaga pa?"
Diretsong nakatignin sa akin si Mama..
"Ma..Walang kinalaman si Micah dito....Isa pa gusto ko po talaga pumasok sa ellite para naman po ma try ko ang bagong environment..." I laughed
"Hmmm.. Parang nakatulong pa ata ang sakit ko para malaman ko kung ano talaga ang gusto kong gawin sa buhay ko." Tinignan ko sila mama
Ngumite ako. Alam kong maiintindihan nila kung bakit ginawa ko ang desisyon na ito.
Ayaw nila mama na malayo ako sa kanila kaya bata palang kami ni Micah napagkasunduan na ng pamilya na mag aral sa school na pinapasukan namin ngayon. Pero gaya nga ng sabi ko nalaman ko na may gusto pala akong gawin bago ako mamatay.
Iyon ay ang layuan si Micah habang maaga pa. Para sa ganuon masasanay na syang wala ako sa tabi nya kapag namatay na ako. Para sa ganuon maaga syang makaka move on.
at pag nangyari yun makikita ko na ulit yung mga ngiti sa labi nya..
I will let go of her..
----
Simplyme's note: Waaaahhhh hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala ang interes ko sa pagsusulat. :( Ilang beses ko ng sinubukan na dugtungan to pero wala parin talaga... Nalulungkot ako para sa sarili ko ... Nakakainis naman kasi e ... I dont want this feeling T.T ...May kulang talaga sa akin e...
Pagpasensyahan na po nyo ito kung sino man ang magbabasa nito ... Tinry ko lang po ulit ..
