Jak zostałem sam

Klara

Podekscytowanie odbiera mi mowę. Tam może być ktoś kto zabił moją narzeczoną!
Zabieram broń ze sobą. Dzisiaj współpracuję z jakąś kobietą.

Wychodzimy.
- Gdzie jedziemy?- pyta zimno
- Pasieka. Szybciej!- mówię zaciskając zęby
- Czemu pasieka?- pyta przekrzywiając głowę
- Na ciele denatki znaleziono bąble po ukąszeniu pszczół.- odpalam silnik
- Jedźmy zatem- jej zielone oczy błyszczą trochę jak u kocicy
Jedziemy w milczeniu. Zerkam na nią, jest ładna, ma nieprzeciętną urodę. Trochę jak u wojowniczki z filmów SF o zagładzie ludzkości.
-Ta sprawa jest pasjonująca- uśmiecha się szeroko- Wcześniej miałam same przypadki uduszeń, raz nóż w płucu.
Jej kły są jak u wampira. Wydłużone i lekko zaostrzone.
Spuszczam nisko głowę.
- Stało się coś?- pyta- Oooch...
Kobieta rumieni się ze wstydu.
- To tobie umarła narzeczona?- mówi, a ja myślę sobie, że nie jest zbyt taktowna
- Jakbyś zgadła- nie odrywam wzroku od drogi
Nie chcę jej pokazać, że mnie to rusza.
- Laskowski Dimitrij?-pyta ze zdziwieniem
Przytakuję.
- Dymi?- otwiera szeroko oczy- Zgadnij kim jestem!
Próbuję sobie przypomnieć czy kiedyś spotkałem taką osobę. Chyba nie.
- Klara? Przypominasz coś sobie?- patrzy na mnie z zażenowaniem- Twoja przyjaciółka z dzieciństwa.

Ciepło przechodzi przez moje ciało. Moja pierwsza miłość. W czasach dzieciństwa poznałem ją będąc w Polsce, u dziadków.
-Klara? Co robisz na Ukrainie?!- Czuję jak się rumienię
- Aaa, długa historia.- patrzy się za okno- Poszłam odszukać ciebie.

Mam wrażenie jakby czas się zatrzymał. Mnie? Ona?
- Chciałam zobaczyć co robisz, ale nim dojechałam do Kijowa zatrzymałam się tutaj. Poszukiwali detektywów do wydziału.
Jestem tak zszokowany, że nie patrzę na drogę.

Nagle widzę przed sobą białego Forda. Jedzie prosto na nas.

***
Macie tutaj część. Czekaliście trochę, wiem, ale oglądałam Death Parade, a teraz się biorę za AOT.

Buzi czy coś xxx