Borrowed

Chapter 5

After Mr. Robert and I talked. He said I can start my work tomorrow.  He gave me an address before he left.

"So this is gonna be my work place starting tomorrow " i said to my self while looking at the note he gave me where the address is written. 

Im glad that Mr. Robert already explained to my manager Ms. Ana that i have to resign.  Nakakahiya kasi bago palang ako dito mag reresign agad. I think Mr. Robert did expect na kakagat akonsa offer nya.  Who wouldn't?

Im kinda sad na hindi na kami magkakatrabaho ni Karla na baliw. But she was very supportive to me. 

............

Nandito na ako ngayon sa bahay. Kumakain kami ng hapunan magpamilya. 

"How's school Jeana?  " tanong ko sa kapatid ko.

"Its good.  Don't worry worth it sakripisyo mo ate ." she said cooly.

"Ikaw anak wag mo masyadong pagurin ang sarili mo.  Bata ka pa.  Tanmtanda ka ng mabilis nyan. " sabi naman ng tatay sa akin. 

"Okay lang tay,  sabi nga ni Jeana worth it naman." sagot ko sabay ngiti. 

"Sya nga pala.  Mag reresign na ako sa trabaho ko sa café at club. Magiging full time yaya na ako. " sabi ko sa kanila.  I choose not to tell the whole truth para hindi na sila mag taka. 

"Kaya mo ba anak??  Baka mas mabigat ang magiging trabaho mo at mahirapan ka? ." sagot nmn ng aking ama na may pag aalala

"Don't worry tay,  marami naman kaming. Tsaka parang bigatin din magiging amo ko.  Malaki ang sahod kumpara sa sahod ko sa mga trabaho ko ngayon.  " hindi lang bigatin,  super bigatin ang amo ko. Pero di ko yon pwedeng sabihin sa kanila.

"I think mas okay yan keysa mag trabaho ka sa bar. " sagot nmn ng kapatid ko.

Tutol kasi si Jeana sa pagtatrabaho ko sa bar. Waitress ako, hindi ako bayaran.  Pero di parin maiwasan na mabastos ng customer.

..........

Its 11pm. Nandito ako ngayon sa 'The Next'. Yan ang pangalan ng bar na pinagtatrabahuan ko.  Tapos na ang last shift ko sa bar. 

Nag paalam na ako sa mga coworkers ko na mag reresign ako.  Pati na rin sa may ari na naging kaibigan ko na rin sa tagal ng panahon si Mr. Lim.

Masaya naman  sya dahil nakahanap na ako ng mas magandang trabaho at hindi lang pag wawaitress. 

Palabas na ako sa bar ng may bumangga sa akin ng malakas.

"Fuck! " i cursed, habang binabalance sarili ko para di matumba.

"Damn girl watch it!  " sabi nmn ng nakabangga ko. 

Wait lang parang familiar to. 

"Ikaw na naman?! Are you fucking haunting me? Psh!" sabi ng nakabangga ko at bigla nalang umalis. 

Wait sya rin ang nabangga ko sa Minute Burger.  Kaya pala familiar.

I just shrugged it off at umuwi ako sa amin. 

..........

Im now lying in my bed.  It's been a long day and its gonna be my first day of being a caregiver tomorrow. 

After some series of thoughts . I didn't realize i already dozed off to sleep.

.......

Nandito ako ngayon sa isang magarang bahay.  No scratch that.  Nandito ako sa isang mansyon! 

Medyo malayo layo rin ang nilakbay ko.  Double ride itong address ni Mr. Robert mula sa bahay namin. 

Nandito ako sa study room ni Mr.  Robert na mukhang buong bahay na namin.  The interior design of the house is very sophisticated pero simple.  Ang cool lang.

Parang wala kang makikitang alikabok sa bahay na ito. 

Bigla akong napaayos ng upo nang may biglang pumasok sa study room.

Si Mr. Robert pala.  May dala syang papel.

"This is your contract Raean.  You have to work as a personal caregiver for three years.  Naka saad na dyan ang magiging sahod mo and the rules,  do's and donts,  holidays,  etc.  Like i said,  your sister will be one of my scholars and i will grant you a scholarship also, baka gusto mong mag aral pagkatapos ng contract.  You can get all that benefits just by working here.  8am to 8pm ang magiging working hours mo.  Is that okay with you?  " tanong ni Mr. Robert sa akin. 

"Yes Mr.. I mean.. Yes sir. " pagtatama ko sa sarili ko

"Its okay if you call me Mr Robert. " Napatawa naman si Mr Robert.

"No sir. You're my employer. It doesn't sound right. " sagot ko naman sa kanya. 

"okay whatever you like. Now Raean all you have to do is sign that contract.  " he said to me while looking at me with desperate eyes.

I reached for the contract and signed it.  Sino ba naman ako para tanggihan pa ang offer na yun.

Also im glad that i can help Mr.  Robert.  I think napakabuti nyang Ama. 

Mr.  Robert smiled at me after i signed the contract.  Kita sa mata nya ang relief then he started talking again. 

"Now lets go meet Rage Giovanni Kingsley,  my one and only son."

This is it!  Im going to meet my patient...

To be Continued...