Chapter 18

2 0 0
                                    

"Rean "


...


"Rean hija? "



...



"Rean? "





"Ay kabayo! Jusko po Manang Flora nanggugulat naman kayo!"  sabi ko kay manang flora na nasa harap ko ngayon. 





"Hindi naman kita ginulat Hija gusto ko lang sabihin na handa na ang pagkain" sagot ni Manang Flora.





"Anong pagkain po? " takang tanong ko sa kanya. 







"Pag kain ni Rage hija.  Okey ka lang ba?  Parang ang lutang mo ngayon.  " may pag-aalalang sagot sa akin ni manang.






"Okey lang po ako. Pakakainin ko na po si Rage. " i assure her at pumunta na ako sa garden kung nasaan si Rage.



...



"Rage, kain ka muna. " sabi ko habang tumabi kay Rage dito sa bench na nandito sa garden ng mansyon. 




Tumingin lang si Rage at hindi sumagot.  Kaya nag simula na akong subuan sya ng pagkain. 




Kung nag tataka kayo kung bakit ako lutang na lutang ngayon hindi parin kasi mawala sa isipan ko ang nangyari noong nakaraang linggo. 




Flashback

"Haha.  Just sayin'.  I didn't mean me or anything but if you insist I wouldn't mind. "





Huh? 






Ano daw?? 





Tinignan ko ng maigi si Tristan.






" Okay ka lang? " naguguluhan kong tanong sa kanya.
Then he burst out laughing like a kid. 






"Hahahahaha.  Your reaction was epic.  Wait is that a rejection already,  ang sakit naman. " umarte pa syang masakit ang bandang dibdib niya. 







"Tange.  Pabigla bigla  ka kasing walng hiwang lalake ka " i said and rolled my eyes at him. 






"What do you mean by that? " nakataas kilay na tanong nya.  Hindi na sya tumatawa at mukhang seryoso na siya ngayon. 







"Huh? " naguguluhang tanong ko ulit. 






"So we should take it slow then?  Para di ka mabigla. " he answered me cooly kaya binatukan ko sya. 





"Aray! Problema mo??? Bahahahaha "  Angal niya habang tumatawa. 






"Bagay lang yan sayo.  Bolero ka! " i answer and rolled my eyes again.  Jusko nakailang sipat na ako dahil sa lalakeng to. 






" Im just making you smile okay.  Ang lonely mo kasi.  Tsaka hindi naman niyan impossible.  Hindi ka mahirap magustuhan Raean." he sincerely.





"Hindi  ko kailangan ng boyfriend. " simpleng sagot ko sa kanya. 






Boyfriend.




Hindi ko alam bakit pero si Rage ang nasa-isip ko habang nag uusap kami ni Tristan. 


End of flashback






Naubos na ang pagkain ni Rage.  Nandito parin sya nakaupo sa tabi ko.  Hindi ako mapakali. 






'Ano ba Raean!  Umayos ka alaga mo yan' sabi ko sa sarili ko. 






Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.  Siguro dahil I care for Rage that's why I feel this way. 




Kaya nga Caregiver ang trabaho ko diba??





I give care.  Yun lang yun. 






Hindi ko namalayan na nakatingin pala si Rage sa akin. 
Nabigla naman ako kaya dali dali kong binuksan ang selpon ko at kinalikot iyon. 






Ano ba to para akong teenager na nahihiya sa crush niya. 








Nag s-scroll ako sa mga pictures dito sa cellphone ko hanggang sa mapadpad ako sa mga pics namin ni Karla noong nag meet up sila ni Vincent. 







Napangiti naman ako sa stolen picture ni Karla habang nag aayos sya.  Bakas sa mukha niya ang pag-alala baka di siya magustuhan ni Vincent.  Nakakunot ang noo nito at naka puppy eyes. 







May picture rin kaming tatlo sa Mang Inasal.  Nakangiti lang ako.  Habang silang dalawa ni Vincent nakahawak saorder namin nahita ng manok at nag a-act na kakainin ito.







Bagay nga sila.  Parehong baliw.







Ang sumunod na picture ay picture namin ni Tristan.  Nakahawak ako sa Teddy bear na napanalunan niya sa claw machine at naka peace sign.  Si Tristan naman naka pogi sign at naka wacky face. 






Napatawa ako ng mahina pero nabitin yun nang maramdaman ko n may lumapit sa akin. 







Si Rage pala at nakasilip na siya sa cellphone ko.  Napabalikwas nmn ato at biglang tinago ang cellphone ko sa aking bulsa. 









" Ahh,  Rage iligpit ko muna itong pinag kainan mo" sabi ko sa kanya at nag lakad palayo. 








'Wew,  what the fuck self.  Ba't ba ako kinakabahan'






Hinugasan ko ang mga pinggan at pagkatapos pakalmahin ang sarili ko bumalik na ako sa hardin. 






Nakaupo pa rin si Rage sa bench at nakatanaw sa malayo. 







"Rage gusto mo ba makinig ng kanta? " tanong ko sa kanya. 








Walang reaksyon. 







"Gusto mo kwentuhan kita? " tanong ko ulit.








Wala pa ring reaksyon.  Ni hindi sya humarap. 










Kumanta ako ng mga ilang kantang alam ko at nag kwento ako kay Rage.  Silence means yes kaya ang batas dito.








Pauwi na ako.  Tapos ko nang gawin lahat ng dapat kong gawin kay Rage. 





Palabas na ako ng makasalubong ko si Manang Flora. 





"Mauna na ako manang. " sabi ko kay Manang





"Sige Hija salamat ako na ang bahala kay Rage." sagot niya.





"Sige Manang.  Mag ingat po kayo mukhang bumalik sa walang emosyon na Rage si Rage. Tinoyo siguro" pagsusumbong ko kay manang. 




Hindi kasi ako pinansin ni Rage maghapon.  Hindi naman sa pinapansin niya ako palagi.  Pero may mga micro expression na sya.  Tapos biglang ganito.  Kinareer na niya siguro ang pagiging Human Doll. 







"Talaga ba,  baka nag selos hija mukhang lutang ka rin kasi ngayong araw na ito hahaha." sagot ni manang na natatawa ng konti. 







"Hehe,  impossible naman po ata yan manang. Sige po.  Una na po ako" sabi ko bago tuluyang umalis ng mansyon. 








Selos? 





Si Rage nag seselos?






Possible kaya? 




To be Continued  ...

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 01, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

BorrowedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon