Zawgyi
မေန႔ညကတည္းက မတိတ္တဲ့မိုးက အခုမနက္ခင္းအထိတစ္ေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔ ေအးစိမ့္စိမ့္ကေလးျဖစ္ေနခဲ့သည္၊ ဒီလိုမိုးေအးပံုမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ ဒီမနက္ခင္းေတာ့ဆိုင္ကိုလူသိပ္က်ေလာက္မွာမဟုတ္ဟု သူေတြးလိုက္မိေသးသည္၊ ျပင္ဆင္စရာ႐ွိတာေတြျပင္ဆင္ၿပီး မွန္တံခါးမွာကပ္ထားတဲ့ Closed ကိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေလးကို Open ဘက္ကိုသူလွည့္လိုက္သည္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူနဲ႔ စိတ္တူကိုယ္တူကိုယ္ဝါသနာပါရာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးစပ္တူဖြင့္ထားတဲ့ Jung Kook ဘဝေလးက သိပ္လည္းေအးခ်မ္းလွသည္၊ မိဘလုပ္ငန္းေတြ႐ွိေပမယ့္ စိတ္မဝင္စားခဲ့တဲ့သူကေက်ာင္းၿပီးတဲ့အထိ ဝါသနာပါရာအခ်က္အျပဳတ္သင္တန္းေတြကိုသာလိုက္တတ္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ အခုဒီဆိုင္ေလးကိုလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း Tae Hyung နဲ႔စပ္တူဖြင့္ထားခဲ့သည္မွာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ပင္႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္။
အသက္သံုးဆယ္ငါးႏွစ္ဆိုတာ ငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္မဟုတ္ေပမယ့္ သူကေတာ့တစ္ကိုယ္တည္းလူပ်ိဳႀကီးဘဝေလးကိုႏွစ္ၿခိဳက္မိေနတုန္း၊ အရင္ကဆို တစ္ပတ္သံုးႀကိမ္ေလာက္ဆိုင္ကိုလာၿပီး မိန္းမယူဖို႔ေျပာတဲ့ Omma လည္း မတုန္မလႈပ္သူ႔ပံုစံေၾကာင့္ လက္ေလ်ွာ့သြားပံုရသည္။
Omma စိတ္တိုင္းၾက အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႔တာကို သံုးေလးႀကိမ္ေလာက္ေတာ့လုပ္ဖူးသည္၊ ေအးစက္စက္သူ႔ကို ေကာင္မေလးေတြကပ်င္းသြားပံုရကာ တပ္ေခါက္ျပန္သြားတာကခပ္မ်ားမ်ားပင္။
"ခြၽင္း!......"
မွန္တံခါးတြန္းဖြင့္သံနဲ႔အတူ ဝင္လာတာက Tae Hyung ၊ လက္ထဲကမႏိုင္မနင္းသယ္လာတဲ့ အထုပ္ပလုပ္ေတြေၾကာင့္ သူခပ္ျမန္ျမန္သြားဆြဲေပးလိုက္ရသည္။
"ကြား! မိုးကေရာက္မွပဲ႐ုတ္တရက္ၾကီးသဲလာရတယ္လို႔.......''
မေက်မနပ္ေျပာေနတဲ့ Tae Hyung စကားကို သူျပံဳးၿပီးသာနားေထာင္ၿပီး တပတ္အျဖဴတစ္ထည္ထုတ္ကာ Tae Hyung လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးပဲ......မင္းက ဒီေန႔ေရာက္တာေစာလိုက္တာ.......''
"ငါမေန႔က ဒီမွာပဲအိပ္တာ.......''
