Zawgyi
"ၿမိဳ႕ထဲသြားမို႔လား......''
"ျမင္ရံုနဲ႔မသိဘူးလား......''
Tae Hyung ခံုသုတ္ေနတဲ့ အဝတ္စကိုပစ္ခ်ၿပီး ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘူး၊ စလြယ္သိုင္းအိတ္တစ္ခုထဲ ဟိုဟာထည့္သည္ဟာထည့္လုပ္ေနတဲ့ Jung Kook ကိုသာလက္ပိုက္ၿပီးၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္၊ ပံုစံၾကည့္ေတာ့ ေသးေသးညႇပ္ညႇပ္နဲ႔ မထင္ရင္မထင္သလို စြာတတ္ေသးသည္၊ ပက္ခနဲပက္ခနဲ ေ႐ွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္ကလဲေျပာတတ္ေသးသည္။
ဝတ္ထားတဲ့အဝတ္အစားက တိုးလိုးတြဲေလာင္းနဲ႔ အျဖဴေရာင္ခ်ည္းပဲ စုစုေပါင္းငါးထပ္ေလာက္႐ွိမည္၊ ကေလးလိုလိုေခြးေခြးလိုလိုနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးဟာ တကယ္ေတာ့အျမဲအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏွင့္ ဘယ္ေသာအခါမွ စိတ္ခ်ရတယ္လည္းမ႐ွိပါ၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ေလဆို Tae Hyung သူ႔ကိုတစ္ေယာက္တည္း လြတ္မထားရဲတာလည္းပါသည္။
"မ်က္မွန္ေရာ.....မ်က္မွန္ မ်က္မွန္......''
"ေရာ့!!......"
အေရာင္းေကာင္တာေအာက္ေတြမွာပါ ဟိုစမ္းသည္စမ္း႐ွာေနတဲ့ Jung Kook ကို ေဘးစားပြဲမွာတင္ထားတဲ့ မ်က္မွန္အဝိုင္းေလး ခပ္ျမန္ျမန္တပ္ေပးလိုက္ရသည္၊ မဟုတ္ရင္ဒီငနဲ ဒီေန႔အဖို႔႐ွာေဖြေရးလုပ္ေနတာနဲ႔ အျပင္သြားရဖို႔လမ္းမျမင္။
"ေက်းဇူးပဲ Tae Hyung ရာ....မင္းကိုမနက္ျဖန္နားရက္ေပးမယ္ Yoonji နဲ႔ ေလ်ွာက္လည္ေနာ္.......''
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေနတာမွန္းသိေပမယ့္ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ Tae Hyung ေခါင္းသာညိတ္ျပလိုက္သည္၊ ဟန္ပါပါေဘးလြယ္အိတ္ႀကီးလြယ္ကာ ထြက္သြားတဲ့ Jung Kook ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး Tae Hyung ေခါင္းသာခါယမ္းမိသည္၊ ေဘးလြယ္အိတ္ဆိုတာကလည္း သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးေတာင္ဝင္ေနလို႔ရတဲ့ ဆာလာအိတ္လားမသဲကြဲ၊ အဲ့အိတ္ရတုန္းကမ်ား Jung Kook တစ္ေယာက္အေပ်ာ္လံုးဆို႔ေနတာကို သူျပန္ျမင္ေယာင္မိေသးသည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏွစ္တိုင္းေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးၾကေပမယ့္ ကပ္စီးနည္း Yoongi ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ေဆာင္ေပးတယ္ရယ္မ႐ွိပါ၊ ဒါေပမယ့္ ထူးထူးဆန္းဆန္း Jung Kook ရဲ႕ အသက္သံုးဆယ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္ရယ္မသိ ထိုစလြယ္သိုင္းအိတ္ႀကီးကို လက္ေဆာင္ေပးေလသည္၊ ေပ်ာ္တစ္ျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနတဲ့ Jung Kook ကလည္း Yoongi ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ကို သေဘာအက်ႀကီးက်ကာ အျမဲထုတ္လြယ္သည္၊ ဘာလိုလိုနဲ႔အခုဆို ငါးႏွစ္ေတာင္႐ွိသြားၿပီပဲ၊ Yoongi တစ္ေယာက္ဆို အိမ္ေထာင္က်လို႔ အခုဆိုသူ႔သားေလးေတာင္မူႀကိဳတက္ေနၿပီျဖစ္သည္၊ သူနဲ႔ Jung Kook မွာသာ ေဂၚမစြန္လူပ်ိဳသိုးႀကီးေတြျဖစ္ေနၾကတာျဖစ္သည္။
