Ey Hüznüme Yâr Bellediğim Sen giderken kırılgan tavrın ruhumda kayboldu. Sesim... İnciten uzaklığının garipliğinde boğuldu. Ruhumda dantel dantel ördüğün sevdan yoklukla buluştu. Tebessümün bir gölge gibi çehremde her an sürur’du.
Ey hüznüme yâr bellediğim, Sevdasını sevdama eklediğim, Hani sinelerde derman bekleyen ruhlara aşk olacaktık. Hani sevdamızı Kaf Dağı’nın zirvesine yazacaktık. Sonsuzluğa sonsuz sevdalara bir efsanede biz olacaktık. Gülün kokusundaki aşkı, Buruk gönüllere zerrelerle taşıyacaktık.
Ey hüznüme yâr bellediğim… Gel sinende aşkımızı resmedeyim. Sen aşkın adını unuttuğun; gönlünden attığın gün... Vefasızlığın semada çınlıyordu, Sözlerini unutmuştun bütün. Yâr demek yoldaş demekti; yarıda bırakmamak Ruhunla canın, canına bir bütün olmak Bir güle baktığında aynı sevdayı bulmak... Üzüldüğünde aynı hüznü hücrelerinde duymak Gayen davan, rotan yürekler, Hedefin Kelâmullah’ı yaymak.
Ne oldu Ey yâr? Söyle ne oldu? Bahtına düşen güller mi soldu? Ağaçtan düşen yaprak misali yitti ümitlerin. Ümitsizliğinle benim de ruhuma bir çizgi çizdin. Hani tökezleyecek ama asla vazgeçmeyecektin. Ey hüznüme yâr bellediğim… Sevdasını ruhumda tesbih tesbih çektiğim. Sırrım ruhunda asilleşmiş bir sevdaydı. Yüreklerimiz duru, ihlâsımız âlemlere âlâ’ydı. İmanımızla sevgimiz canlara rehber, Güneşe tutunan ışıklardı. Yüreğini ısıtan bu aşk, Meleklerin rükûsunda dalgalanacaktı.
Hadi dost, hadi doğrul! Sen haktasın! Batılı eriten ruh yine gözlerinde şahlansın. Tuttuğun elin sıcaklığı yüreğinde vefalaşsın. Düşsen de !.. Sonsuz hamleyle, tövbeyle Rabbim rahmetiyle yargılasın.
Kalk ve doğrul! Hüznüme yâr bellediğim yâr. Nice sırlar içinde daha binlerce sır var. Tut elimi biz ezelde yaptığımız biat ile söz vermiştik. Tekrar koy başını bu yola, Unutma kurtuluş İslam’da demiştik. Yüreğinin nazenin çığlıklarında bulmuştun benliğini... Kur’an’la sükûnet bulmuştu o an sanki dün gibi... Allah aşkına unutma Allah’ın seni nasıl sevdiğini. Rabbim Muhabbetullah’ta birleştirsin yüreklerimizi. Bizlerin sevdası sonsuza yazılmış. Anla! Bırakamayız yüreklerimizi. Bizlerin sevdası sonsuza yazılmış. Anla! Bırakamayız yüreklerimizi…
Ey Hüznüme Yâr Bellediğim
Sukût bürünmüşse dillere yara derindir.. Yara derinse Allah kerimdir !..
|Nur Hayat Şuara
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
