Başında çalan alarm sesi onu gitgide rahatsız ediyordu,en sonunda kalkmaya karar verdi normalde o kadar istekli kalkardı ki yataktan ama bugun bi boşluktaydı çünkü sevdiği adama aşkı haykıra mıyodu ki adamda ondan farksız değildi eger aşklarını yaşarlarda bu herkesi üzermiydi bilinmiyordu ama emreyi kesinlikle üzecekti. Zeynep uykunun sersemliğiyle dalarak bunları düşünüyodu bi anda telefonun sesine kulak kesildi
Eline aldı arayan numara onu heyecanlandırdı
"Alo"dedi ürkerek.sesim gelmesini bekledi
"Zeynep günaydın"zeynep bi süre gülümsedi
"Günaydın mehmet ali "
"Evine yakınım hastaneye beraber geçelim mi.?"
Zeynep'in kalbi artık dışarıda atmaya başladı bir süre cevap veremedi içinden şunlar geçiyodu.
'yapma bunu artık lütfen dayanamıyorum anlasana'
"Zeynep ordamısın"kız bi an sarsıldı
"E-evet burdayım.olur bende zaten hazırlanıyodum"dedi dayanamıyarak
"Süper o zaman yarım saate sendeyim"diyip telefonu kapattı zeynep hemen hazırlanmaya başladı
yarım saat sonra
Korna sesi duyuldu bi anda zeynep kapısını kitleyip dışarı çıktı adam arabanın açık camından öyle bir baktı ki kadına zeynep sade bi tebessümle ilerledi arabaya
"Tekrar günaydın"dedi mehmet ali
"Sanada"bi süre bakıştılar sesizliği bozan arkadaki arabadan gelen korna sesi oldu...
Yol sesiz ilerlerken zeynep camdan denizi seyrediyordu o sırda mehmet ali Zeynep'in elini uzandı yavaşça zeynep irkilerek elini çekti
"Yapma lütfen!"dedi uyarıcı bi tonla
"Neden böylesin neden uzaksın bana "dedi adam çaresizce
"Mehmet ali yapamayız olmaz "bunu duyan mehmet ali sinirlendi ve direksiyona vurmaya başladı
"Ya anlamıyorum neden nedenn!"Zeynep'in gözünden bi damla yaş çoktan yere düşmüştü bile
"Emre"dedi çekinerek mehmet dahada sinirlendi
"Yine aynı konu dimi yine emre ya bak tamam sana karşı zamanında bişeyler hissetmiş olabilir ama bu sonsuza kadar sürmiycek ki yapma bunu banada kendinede"mehmet ali artık çok sıkılmıştı
"Anlamıyosun bize nasıl baktığını görmüyosun içi acıyo o benim arkadaşım senin arkadaşın bunu ona yapamayız" onlar arabada kavda ederken çoktan hastaneye gelmislerdi bile zeynep arabadan inicekken mehmet kolundan tutup
"Senden asla vazgeçemem ben burdayım ne zaman hazır olursan bunu unutma yeter.!" Dedi kızın yüzündeki yaşı silerek..
Hastane odası
Ateş hoca her zamanki haliyle elinde simit odaya girdi."oo Nişantaşı bugun erkenciyiz"emre hocaya bakarak
"Dünki sonuçlar erken çıkıyoda hocam."dedi
"Ee Dolapdereyle zeynep nerde"derken ikiside içeri girdi
"Günaydın hocam"."günaydın hocam"
"Günaydın günaydın hadi bakalım mesai başlasın" diyerek odasına geçti
Zeynep emreye dönüp"günaydın emre dedi aynı şekilde Mehmet Ali de
Emre onlara kısaca baktı
"Siz birlikte mi geldiniz?" Diye sordu mehmet ali tam "ev-"derken zeynep laf atıldı "hayır aa biz yolda karşılaştık"dedi emrenin yuzunde bi gulumseme olustu Mehmet Ali sinirle önlüğünü giydi ve kapiya yöneldi
"Ben kahve almaya gidiyorum isteyen varmı" diye sordu ikiside elini kaldırdı.
Hasta odası
Ateş hoca elindeki dosyayı emreye verdi
"Anlat bakalım Nişantaşı"dedi emre anlatmaya başladı
"34 yaşında kadım hafif karın altı yanmasından gelmiş bi sure acilde durup tam giderken şiddetli epilepsi nöbeti geçirmiş"dedi
" Ne diyosun Dolapdere"
"Valla hocam kronik bi hastalığı olabilir bobrek yetmezliği apandisit gibi test yapalım derim"
"Tamam olur Nişantaşı zeynep hemen laboratuvar gidiyosunuz testleri yapıyorsunuz sonrada geliyosunuz"dedi ateş hoca zeyneple mehmet birbirlerine baktılar
"Hadi daha ne bekliyosunuz davetiye mi "odadan çıktılar emre ve zeynep laboratuara Mehmet Alide kafetaryaya ateş hocada o çok sevdiği polikliniğine gitti
Laboratuar
Zeynep sonuçları okurken emre bi anda sesizliği bozdu
"Seviyomusum onu"zeynep once afalladı sonrada anlamazlıktan geldi
"Ne kimi"emre hafif gülerek
"Kimi dediğimi gayet iyi biliyosun dedi"Zeynep söze atıldı
"Bende şuan yaptığımız doktorluk değil"emre tekrar gülerek
"Korkuyosun"
"Saçmalama"dedi sinirlenerek kapıya dogru yoneldi
"Korkuyosun işte zeynep ikimizi birden kazanamazsın"zeynep sinirle actı kapıyı
"Daha fazla zorlama emre yoksa duyucağın şeyler iyi olmaz " sinirle kapattı kapıyı o sırada laboratuvar gelen mehmet ali zeynep e yaklaştı
"Zeynep noldu güzelim"diyerek kolundan tuttu
"Bisey yok biraz başım ağrıyor bugun" diyerek kurtulmaga çalıştı odaya yuruduler
Valide atik eğitim ve araştırma Hastanesinde artık mesai sonuna gelmişti
Oda
Ateş hoca ışığını kapattı ve çocukları yanına geldi
"Ee gençler ben cıkıyorum hadi size iyi akşamlar"dedi emre zeynep in yanına gelerek
"Zeynep hadi bırakayım seni"dedi zeynep mehmete bakarken
"Yok sagol emre ben giderim" dedi
"İyi sen bilirsin" diyerek mehmete alinin omzuna dokunup "hadi iyi akşamlar abi"dedi "sanada"
Mehmet ali etrafa bakındı ve zeynebin yanına gelip belinden kavrayarak kendine çekti
"Napıyosun ya hastanedeyiz"
"Umrumda değil"dedi bi süre bakıştılar Mehmet Ali söze atladı
"Seni seviyorum bunu unutma olur mu"dedi zeynep gülümseyerek
"Unutmam"dedi mehmet ali yapıştı bi anda dudaklarına bu hamle zeynebide şasırttı ama hiç bozmadan karşılık verdi bi süre sonra ayrıldılar
"Hadi artık gidelim"dedi mehmet ali zeynepte onu onayladı ve hastaneden çıktılar.
YENİ BÖLÜM HEMEN YARIN:)
İYİ OKUMALAR.
