The truth behind my smile. The real me whose cover behind the mask. Those depression that I wrote,was like a sheet of paperwork.
A collection of my poem that might suits to your feeling.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
| Ikaw sa Bawat Araw |
Sa bawat liriko ng kanta Ikaw ang naiisip sinta Bawat bagay na nakikita Ikaw ay siyang naalala
Sa paghabi ng mga araw Walang oras na di ka hinagilap At habang lumulubog ang liwanag Sa bintana'y nagbabaka sakaling makita kang kumakaway
Sa pagpikit ng mga mata Pinapangarap na sa panaginip, makita kita At doon sasabayan mo ulit ako sa pagtawa Itatanong kung ang araw ko ba ay maganda
Ngunit alam kong hindi, kaya sa mga bituin sisilip Baka makita ko ang iyong imaheng nasasabik Sa gitna ng dilim, Hinihiling na yakap mo ang magpainit sa akin
Walang araw na lumipas Na ikaw ay hindi umalis sa isipan Bawat segundong nagdaraan Hinihiling na kausapin mo na ko ng tuluyan
At sa pagsapit ng bukang liwayway Panibago na namang pakikipagsapalaran Nang wala ka saking tabi mahal Pero hindi parin ako bibitaw
Umaasang ako'y babalikan Muling hahagkan Hahawakan itong mga kamay At sasabihin na ako'y iyo paring mahal
Oo marahil ay isang katangahan Dahil nangangarap parin ng kaganapan Na kung saan Tayong dalawa ang siyang nasa altar
Isang lugar na malabong mapuntahan Pero wala, ikaw parin ang gustong kahahantungan Na sa dulo ng kwento ikaw ang siyang aabangan At kukunin ang malalambot mong mga kamay.
