Chapter 02

156 12 5
                                    

TGB02

The first thing that I notice in guys is their eyes.

Hooded and grayish. Nice.

His hooded eyes stared down at me, and I saw a glint of amusement in it. I raised my brow as I equaled his with my bored one.

Grabe naman to makatitig. Nakakatunaw.

Akala niya nakakapogi yun? Mukha niya I got the looks. Asa pa boy. Saang banda?

"The looks ampotek.", I murmured under my breath. Umismid ako at kaagad na bumalik sa ginagawa.

Confirmed. Feeling. Ngayon ko lang siya nakita dito, so maybe he's a tourist or vacationer. Bahala nga siya. I can never forget the little "scene" we had earlier.

"Hey... I'm talking to you."

Nagkunwari akong walang naririnig. I can't help it. I'm pissed. Kung tuloyan akong nabangga, diba? Paano sila nanay at tatay? Ang kapatid ko?

Nang naramdaman kong hindi pa siya umaalis ay nagbuntong hininga ako. I guess, hindi talaga siya lalayas sa tabi ko kaya nagsalita na ako at bahagya siyang liningon ulit.

Sinilip ko iyong list.

"Ewan. Hindi ko alam.", I flatly said at kaagad na binalik ang atensyon sa mga de lata na kailangan kong ayusin.

Kitang tuna section to dito eh! Meaning, wala dito yung mga Chuckies!

"Huh? Uh...di ba you work here? Can you at least show me where?", he confusingly asked.

My eyes snapped to him. Halos matawa ako. I bit my lip to contain my laughter. It's just so weird hearing him speak like that.

"Ewan. Magtanong ka sa iba."

Nagkibit-balikat ako at napatuloy sa ginagawa. Hindi ko na talaga siya pinansin at kahit pa nasungitan ko, hindi pa din umaalis! Talaga naman.

"Sungit. Red days mo?", I heard his chuckles.

Kaagad akong napalingon sa kaniya at nagkunot ng noo.

"Paki ulit?" Close kami?

Nag init ang pisngi ko.

"Red day-"

"Bastos mo."

"I'm just askin-,"

"For a stranger like you, you are so nosy."

"But I won't be a stranger anymore.", he quickly said.

Mabilis akong napailing sa sinabi niya at nagpatuloy sa ginagawa. Nang sinulyapan ko ulit siya, ngumiti-ngiti lang siya at umiling, bahagya pa ding nakatitig sa akin.

Hindi ko alam, pero sobrang uncomfortable lang pag may nakatitig sayo. Pero itong lalaking to... sobra naman.

"General rule. Staring is rude.", ako nang maramdaman ko ang pagtitig niya ng matagal.

I moved to the next rack and he followed. Maybe he didn't recognize me, huh.

Ano ba yan.

Iritado na ako kanina tapos mas sobrang iritado na ngayon. Nakakainis yung ngiti niya, eh.

"Ano?", ako nang maramdaman kong hindi pa siya umaaalis. Pakiramdam ko nagpapalpitate na ang kilay ko sa inis.

"You constantly work here?"

"Kulit mo."

"Tell me your name?", he smiled.

Akala niya ba makukuha niya ako sa pangiti-ngiti niya? Gagaan ang loob ko dahil doon? Tas may iling pa? Lelang.

The Great BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon