Çarpılcan | Texting

On Birr

Selamünaleykümm

Nasılsınız canlarr ♥️

Oy verelim ve bölüme geçelimm

Hadi bismillah

.......

Kapıyı açıp dışarı çıktım ve aşağı sokağa indim.Hira da peşimden koşup aşağı indi. Abim, babam ve annem çoktan camiye doğru yola çıkmışlardı.Hira abdestini ağır çekimde aldığı için ben de onu beklemek zorunda kalmıştım.

Karanlık olmasına rağmen sokak doluydu. Çoğu kişi bizim gibi teravihe gidiyordu.Etrafta tam bir huzur ortamı vardı.Yürümeye başladık. Çocuklar ortalıkta koşuşturuyordu. Birkaç teyze konuşa konuşa yanımızdan geçti. Bakkal Azimet Amca birisine bağırıyordu :

"Yav bi dur Ahmet bakkalı benim toruna bırakıp geliyorum."

Sokağın başına gelince durduk.Ayşe'yi bekleyecektik.Bir sokak arkada oturduğu için hemen gelmişti.Mavi bir başörtü ve krem rengi bir etek giymişti.

"Naber kız?" dedi ve yürümeye başladık.

"Hira sen biraz önden yürüsene ablacım." dedi ve koluma girdi.

"Bizim anonim ne alemde? " dedi sessizce.Oflayarak :

"Bilmiyorum, hala yazıyor ve ben hala endişeliyim. Şimdi de bir sürprizim var dedi." dedim.

"Oha! Gerçekten mi?" diye bağırdığında yanımızdan geçen birkaç kişi bize baktı.

"Ne bakıyorsunuz dansöz mü oynatıyoruz?!"demek istesem de demedim.

Bence de deme.

Tamam iç ses bacı. Dellenme hemen.

Elimle Ayşe'nin ağzını kapattım ve 'Evet' anlamında başımı salladım. Elini ağzından çektiğimde,

"Ay acaba nee? "dedi heyecanla.

"Bilmiyorum valla." dedim.

Sonunda camiye vardık. Tam içeri girmek için ayakkabımı çıkaracakken yanıma bizim mahallenin yaramazı Abdurrahman geldi. İyi çocuk Abdurrahman, Hira'dan 1 yaş küçük.

"Hayrünnisa! Mümin kardeşin yollamış." dedi ve elindeki sütlaçla çikolatayı bana verdi, bu en sevdiğim çikolataydı. Hayrünnisa kısmını alaycı bir ses tonuyla söylemişti.

"Abdurrahman en sevdiğim çikolatayı ona sen mi söyledin?" dedim.

"Belki." dedi sırıtarak.

"Kim olduğunu gördün yani, kim peki?" dedim merakla.

"Banane, niye söyliyim ya." dedi gülerek ve kaçmaya başladı. Ben de onun peşinden koştum ama etekle de koşulmuyor ki ya.En sonunda yorulup durdum.

"Allah belanı vermesin Abdurrahman!!" diye bağırdım.

Koşarken arkasını dönüp gülerek "Aminn." dedi.

"Ya bari nerde oturduğunu falan söyle!" diye bağırdım.

"Arka mahallede!" diye bağırdı bu sefer hiç arkasını dönmeden ve gözden kayboldu.

Caminin önüne geri döndüm.

Ayşe, "Yaa kendi yaptığı sütlaçtan göndermiş. Çok tatlıı." diyince ona uzaylıymış gibi baktım.

Camiye girerken bildirim sesi duymamla telefonumu eteğimin cebinden çıkardım.

Hayrünnisa : Afiyet olsun prenses

Sümeyye : Seni bi bulayım var yaa

Sümeyye : Arka mahallede oturuyormuşsun

Hayrünnisa : Abdurrahman söyledi dimi, onu bir ele geçirirsem..

Sümeyye : hahaha

Telefonumu sessize alıp cebime attım.

"Hadi kızım ya teravih başlayacak."

Ayşe'nin bağırmasıyla ayakkabılarımı çıkardım. Elimdeki sütlaçla çikolatayı ayakkabı dolabının üstüne koyup camiye girdim.

Birisinin bana omuz atmasıyla duvara yapıştım..

........

Bölüm Sonuğğ

Nasıldı?

Kısa bir bölüm affedinn

Ama ben de her gün bölüm atıyorum yav

11 bölüm olmuş la

Ne ara olduu

Anonimin pek de uzakta oturmadığını öğrendik.

Bakalım ileriki bölümlerde ne olacak aklımda değişik bir kurgu var kzjsjzjshxhrhd

Bu arada Allah lise ve üniversite sınavına girenlere yardım etsin. Ama bence geçen senekilere göre daha şanslılar. Bu fırsatı değerlendirinn.

Oy vermeyi unutmayın gı

Hadi Allah'a emanet olun canlar ♥️