CRIMINAL

0.3

"Chanyeol ben çok sıkılıyorum. Dışarı çıkalım n'olur."

"Olmaz dedim Baekhyun."

"Ama nedeen?"

"Gerçekten bilmek istiyor musun?"

Baekhyun hevesle başını salladı. Chanyeol gülmemek için kendini zor tuttu. Gülerse onu korkutamazdı. Olmazdı. Hayır. Boğazını temizleyip konuştu.

"Ben bir seri katilim. Bu yüzden fazla dışarı çıkamam. Bana ne zaman iş verilirse o zaman dışarı çıkarım."

Baekhyun şok olmuş bir şekilde ona baka kaldı. Chanyeol böyle biri değildi. Değil mi..?

"Ne yani? S-sen şimdi. Beni kurtardığın gece... O gece birini mi öldürdün?"

Chanyeol konuşsa kahkaha atardı. Bu yüzden başını salladı.

"Yani o silahtan çıkan bir kurşunla..."

Chanyeol'ün, masanın üzerinde duran silahını gösterip devam etti.

"O silahtan çıkan bir kurşunla biri mi öldü?"

Chanyeol başını sallayıp gitarının akordunu yapmaya devam etti. O sırada sırıtıyor ve bunu Baekhyun'a göstermemeye çalışıyordu.

Baekhyun yavaşça olduğu yerden kalkıp başka bir yere oturdu. Tabii ki korkmuştu! Nasıl bu kadar soğuk kanlı olabiliyordu? Kendisine karşı çok sevecen davranıyordu oysaki.

"Benden korktun mu?"

Duyduğu kalın sesle Baekhyun yerinden sıçradı.

"Evet."

Başını salladı bir an. Ondan korktuğunu bu kadar çabuk kabul edemezdi.

"Yani hayır. Hayır korkmadım. S-senden niye... Niye korkayım ki?"

Kekelediğini farkedip içinden kendine minik bir küfür savurdu. Neden korktuğunda kekeleme gibi bir özelliği vardı ki? Ve neden bu kadar belli etmişti?

O bunları düşünürken kulağına dolan kalın kahkaha sesiyle Chanyeol'e baktı. Neden gülüyordu bu şimdi?

"Ne gülüyorsun be?!"

Chanyeol kahkahaları arasında konuşmaya çalışıyordu.

"Bir de saklamaya çalışıyor."

Chanyeol karnını tutup gülmeye devam ederken Baekhyun oturduğunda kucağına aldığı yastığı ona attı.

"Ya sussana be! Ne var bu kadar komik olan anlamıyorum ki?!"

Baekhyun'un yastığı tutturamamasıyla daha çok güldü Chanyeol.

"Baekhyun-"

Yüksek bir kahkaha.

"Cidden buna inandın."

Bir kahkaha daha attı.

"Ne yani? Sen şimdi... Seri katil değil misin?!"

Baekhyun'un sonlara doğru yükselen sesiyle Chanyeol durdu. Kahkahası durmuş olsa da hala otuz iki diş gülüyordu.

"Gülmesene be?!"

Chanyeol olduğu yerden kalkıp Baekhyun'un az önce geçtiği iki kişilik koltuğa oturdu.

"Hayır seri katil değilim."

"Ne iş yapıyorsun peki?"

"Hmm... Sanırım bu şimdilik bir sır."

"Sır mı?"

Chanyeol başını salladı.

"Üzgünüm Baekhyunie ama sana bunu söyleyemem. En azından şimdi değil."