U
အမေဆီက အကြွေးကိစ္စကို ကြားကြားချင်ဘဲ ကျွန်တော် သွေးတိုတက်ပြီး မေ့တောင်လဲ ပလိုက်ချင်သည်
"ကလေး ကလေး အပြင်မှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"အာ...ကလေးဘာမှ မလုပ်ပါဘူး"
အဲ့အေကြွး ကိစ္စကြောင့်ဘဲ ကျွန်တော် ညဆိုလဲ အိပ်မရ လူနဲ့ စိတ်နဲ့လဲ မကပ်ပေဘာဘဲ လုပ်လုပ် အဆင်မပြေ အတော် စိတ်ရှုပ်စရာကောင်း၏
စိတ်ညစ်စရာတွေကလဲ ခေါင်းပတ်နေသည် ဦးကို ပြောလိုက်ရင်လဲ ဦးက တစ်မျိုးထင်မယ်
အကယ်ရ်ျ မပြောဘဲ ပိုက်ဆံကိုယူသုံးပြန်လို့ ဦးမိရင်လဲပြဿနာ ပြန်ဖြေရှင်ရအုံးမယ်
ကိုယ်တိုင်း အလုပ်လုပ်ပြီး ပိုက်ဆံစုမယ်ဆိုရင်လဲ မဖြစ်နိုင်ဘူး
နှစ်ရက်လောက်ရှိပြီ သည်ကိစ္စဘဲ စဉ်စားနေတာ အိပ်ရေးတောင်ကျွန်တော် တော်တော်ပျက်နေပြီဖြစ်၏
အခုလဲ သတိလွတ်လို့ ဦးအတွက် ယူလာတဲ့ ပန်သီး ပန်ကန်ကွဲခိုင်းနေပြန်သည်
ခွမ်းးးးးးး
"ကလေးအခုတလော နေမကောင်းလို့လား"
"ဟမ်း အမ် ဟုတ်တယ် ကလေး ကလေးကနေသိပ်မကောင်းဘူး အိပ်ရေးလဲ နည်းနည်းပျက်ထားနေလို့ပါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
ကွဲနေတဲ့ ပန်ကန်ကို ကောက်မလို့ရှ်ိသေး
ဦးက ကျွန်တော် အနားကိုလာကာ ကွဲနေတဲ့ ပန်ကန်ကို မကောက်ဖို့ လာတားသည်
"ကလေး မကောက်နဲ့ လက်ထိမယ် နေမကောင်းရင်လဲ အခန်းမှာ သွားနားလိုက် ဦးအိမ်ေစတွေကို ဒါတွေ ရှင်းခိုင်းလိုက်မယ်"
"ဒါမယ့်"
"လာပြန်ပြီး သွားနားချီ သွား"
ကျွန်တော် အပေါ်ထက်ကို ခြေလှမ်း စမလို့ ရှိသေး
"ကလေး"
ခေါ်သံကြောင့် ကျွန်တော် အလိုလို လန့်နေမိသည်
"ဟမ်း"
"ကလေး ဦးအထင်လေ ကလေးစိတ်ညစ်စရာ တစ်ခုခု ရှိနေတယ် မှတ်လား"
"ဟမ်း အမ် မရှိ မရှိပါဘူး"
စောက်ရူးကောင်လားအအသုံးမကျတဲ့ေကာင် ဦးတောင်မေးနေပြီးကို အခွင့်အရေးရှိတုန်း ပြောပြလိုက်တာ မဟုတ်ဘူး
