The Little Princess

{11}

Levy
Ik wacht even totdat mijn chauffeur uit de auto is gestapt en bezig is om de slang uit de benzinepomp te trekken.
'Tiana schat, Ik ga even naar binnen om een blikje drinken te halen. Wil jij ook iets?' Ze kijkt me even aan en knikt dan, bijna niet zichtbaar, haar hoofd. 'Mag ik water alsjeblieft?' Vraagt ze beleeft. Ik knik. 'Ik ben zo terug.' Aai haar over haar hoofd en stap uit.
Je zult nu wel denken... de slaappillen liggen in de auto en jij loopt weg van de auto?
Neenee, ik had daar al over na gedacht... oké oké geïmproviseerd is een beter woord. Ik heb heel voorzichtig toen Tiana lag te slapen een paar pilletjes uit de verpakking gehaald en in mijn zak gestoken. Gelukkig lossen deze pillen vrij gemakkelijk op maar blijft het water kleurloos, als het goed is tenminste. Alleen de smaak zal iets anders zijn, maarja, als ze moeilijk doet, dwing ik haar wel om het in te nemen.
Het hele plan dat mijn chauffeur haar zou drogeren, heb ik weg geschoven. Dit nieuwe plan is zoveel makkelijker. En het grootste voordeel is dat ze er hopelijk geen of minder mentale problemen van krijgt.

Ik loop het winkeltje binnen en pak een flesje water en een blikje casis.
'Pomp 6' brom ik, gooi wat contant geld op de toonbank en loop weg. Ik blijf even stilstaan bij een andere pomp. Ik stop het open flesje water in mijn jaszak en laat heel voorzichtig een paar pilletjes in de opening vallen. Ik draai de dop erop, haal het flesje uit mijn zak en schud even.
De pilletjes mengen zich al met het water en na even wachten is er niks meer van te zien.
Ik loop verder naar de auto en stap in.
Ik geef Tiana het flesje aan en ga zitten.
'Dankje wel.' Glimlacht ze.
'Geen probleem' antwoord ik.
Ik neem een grote slok van het blikje waar casis in zit. Tiana zet haar fles ook op haar mond en neemt een grote slok. Ze slikt het door en kijkt even raar op het etiket. Zou ze het door hebben?
'Wat is er babe?' Ze bloost lichtjes bij het koosnaampje.
'Niks hoor.' Zegt ze snel en neemt nog een paar grote slokken van het water. Gelukkig is ze veelste bescheiden om er echt een drama van te maken.

Oké, het zou zometeen moeten gebeuren.... met deze hoeveelheid pillen kun je zelfs een olifant in no time platleggen.
Ik sla mijn arm om Tiana heen waardoor ze ongemertkt tegen mij aankruipt. 'Beetje moe schat?' Ze knikt. Gelukkig is ze nu even niet meer in staat om tegen mijn lieve koosnaampjes voor haar in te gaan.
Hehe, het begint te werken.
Ik trek haar op mijn schoot. Eerst kijkt ze met grote ogen aan, alsof ik iets heel ergs doe, maar ze sputterd niet tegen... als ze nou altijd zo zou zijn... dan zou zij het mij veel gemakkelijker maken.
Na een paar langzame minuutjes voel ik dat haar ademhaling langzamer word en dat ze haar ogen gesloten heeft.
Wat is het toch een schatje.
Ik speel met haar haar, als reactie duwt ze haar hoofd in mijn handpalm.
Ik grinnik. Haar reactie is zo schattig. Helaas doet ze dat alleen omdat ze moe is... Maar misschien, misschien gaat ze zich ook zo gedragen als ze eenmaal in little space is. Ik hoop het zo.

De limousine rijd mijn ellendig lange oprit op.
We rijden door de grote elektrische poorten, die meteen achter ons weer sluiten.
De auto's van Nick en Jack staan al voor het huis geparkeerd.
De chauffeur stopt de limousine recht voor de grote voordeur en rent naar de autodeur om deze vervolgens voor mij open te houden.
'Dankje' mompel ik tijdens het uitstappen.
Met een slapende Tiana in mijn armen stap ik uit de auto en treed ik mijn huis binnen. Kuch huis... oké oké dat is een beetje bescheiden, het lijkt meer op een landhuis.
Ik loop voorzichtig richting de serre, waar mijn twee beste vrienden zitten.

Nick staat meteen op als hij mij aan ziet komen lopen.
'Ah, wat een schatje.' Ik grinnik. 'Echt wel.' 'Ohhh, wat een kjoettiee.' Gilt Jack. Hij komt net de serre binnen lopen. Ik lach om zijn reactie. 'Wel mijn kjoettie.' Jack grinnikt. 'Ik zou haar best wel willen hebben hoor.'
Ik grom en dus Tiana dichter tegen mijn borst aan. 'mijn.' Grom ik.
Jack gooit beschermend zijn armen omhoog. 'Hoho rustig man.' Inmiddels ligt Nick naast ons van het lachen op de grond.
'Laten we haar maar in bed stoppen. Anders word ze straks misschien wakker.'

779 woorden.
xXx Rooms-n-oes.