Epilogue

10.1K 341 33
                                    

"I WAS SO BLESS to stand in front of everybody today"simula niya ng kanyang speech.

Now is the opening ceremony of his art gallery.

At last after months of preparation natapos din niya ang art gallery. Actually hindi Lang months ang preparation niya kundi taon din.

He has to be ready with it by making his art collection done. And art gallery is not an easy to build. Sa paggawa palang ng mga canvass at mga painting aabutin na talaga ng taon.

To make his gallery good and appealing nagtawag din siya ng ibang artist para bumuo sa collection sa gallery niya.

In his gallery all the artist that involved can sell their art works in good cost. As well to some of his works too.

"When I was a little younger, younger my age today. I didn't have a plan to have a art gallery. I pictured out my future to become a business man whose handling our family heritage. But look at me now, standing in front of everyone owning one"tumawa siya ng kaunti.

He look at his family most especially to his better half that smiling at him.

"This is all happened because of one person, who inspires me to do it"aniya habang nakatitig Pa din sa asawa niya.

Nakangiti Lang si Micah habang nakatitig sa kanya at kalong kalong ang dapat na buwang bunso nila. Their baby girl Mikayla De Larra Miller.

"Hindi naman, lihim sa lahat kung anong mga pinagdaanan ko noon. I was a drug addict, a gambler, and almost become an ex-convict"patuloy niya.

Then he look at his parents whose lovingly looking at him too. He smiled at them and even waved at them.

"Thanks to my loving parents who never leave my side. They may be turn their back on me but never leave my side. I disappointed them many times but never nila akong iniwanan kahit Pa sobrang pasaway ko noon. Their always be there para sapuhin ako kahit tinalikuran na nila ako. I did the biggest mistake in my life, more than taking drugs more than losing millions in a casino. Yes they turn their backs on me, but the end of the day they will come to me and lend their hand for me to stand up again. Thank you Meme, lalo na sa father ko thank you Dada, for always right there for me ng bumabangon ako sa lahat ng pagkakamali ko. Thank sa araw araw ba pagsundo-hatid at pagdadrive sa kung saan man ako pupunta noong mga time na nagsisimula palang ako"baling niya sa mga magulang.

"Sa kapatid ko, na palagi akong pinapagalitan noon, lagi akong inaaway. Thank you ate, kasi kahit palagi tayong oarang aso't pusa noon, when I needed someone you're willing to be on my side kahit na may sarili ka ng pamilya. Thank you sa pahiram na lupa para sa art gallery ko by the way"aniya na ikinatawa ng lahat ng nandoon.

"Sa mga kaibigan, mga katrabaho, mga naging kaklase na naging kaibigan salamat dahil nandyan kayo kahit na sa tingin niyo wala kayong ginawa, for me just stay as my friend no matter what deeds I made from my past malaking tulong na iyon sakin. Mahirap makahanap ng totoong kaibigan and all of you stayed meaning totoo kayong kaibigan ko."

Then next is his in-laws.

"Sa mga in-laws ko, thank you Mama Kyla and Papa Marco by entrusting your only daughter to me kahit na ang daming chances na dapat niyo na siyang ilayo sakin. Thank you for giving me the chance to be a better person for your daughter. Sa mga brother-in-law ko na handa akong bugbugin anytime na magkamali ako salamat din kasi I know your doing that for my happiness." Then he look again to his wife.

"My chaced dream. She once said 'go chance your dream' to me. Akala niya my dream was to become an artist. To become successful, to finish my choosen career and to have an established name. But no, she's wrong. Because my dream was her all along. To be with her, to be her man, to be loved by her, was my dream"

Jace (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon