Today, tomorrow and the day after

Chapter 1 (unicode)

~ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမယ်မသိတဲ့ ခံစားချက်တွေအဆုံးသတ်သွားတဲ့အခါ ငါကိုယ်တိုင်တောင် တွေဝေမိတယ်~

"ဝမ်ရိပေါ်"

နာမည်ခေါ်သံနဲ့အတူ ခေါင်းကိုစာအုပ်နဲ့ရိုက်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ဘယ်သူ့လက်ချက်ဆိုတာ ရိပေါ်သိတယ်။ စိတ်မပါပေမယ့်လည်း ဝတ္တရားအရ မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ သပ်ရပ်နေတဲ့ suit နဲ့ မျက်မှန်ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းကို မြင်တာနဲ့ သိသာတယ်။ ၂ယောက်မရှိတဲ့ သူတို့အတန်းပိုင်ဆရာ ရှောင်းကျန့်။

"မင်း အတန်းချိန်တိုင်း မှောက်အိပ်နေတာ မငြီးငွေ့ဘူးလား မတ်မတ်ထိုင်စမ်း"

ထိုတစ်ခွန်းပဲပြောပြီး သူ့အနားကထွက်သွားတယ်။ ရိပေါ် စိတ်မကြည်စွာ ခါးမတ်လိုက်တယ်။ မမတ်ရင် ဆရာ့လက်ထဲက textbook က သူ့ခေါင်းကို လာမိတ်ဆက်ဦးမယ်။

စာဖတ်ပြနေတဲ့ဆရာ့ရဲ့အသံက ကြည်လင်ပြီးနားထောင်လို့ကောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖတ်ပြနေတဲ့စာတွေက ပျင်းဖို့ကောင်းလွန်းတော့ ရိပေါ်အတွေးတွေက လွင့်ပြီးရင်းလွင့်နေတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး ငြီးငွေ့ဖွယ်စာသင်ချိန်တွေကို သာယာနာပျော်ဖွယ် ဘဲလ်သံက အဆုံးသတ်ပေးလိုက်တယ်။

"ဝမ်ရိပေါ် မင်းကျောင်းဆင်းရင် ငါ့ရုံးခန်းလာခဲ့"

ထုံးစံအတိုင်း မြတ်ဆရာက သူ့ကိုအလုပ်တွေခိုင်းဦးမည်။ ရိပေါ် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ညည်းလိုက်မိတယ်။ ဆရာရှောင်းကျန့်ဟာ တကယ်ကိုစိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတယ်။

အထက်တန်းတတိယနှစ် နောက်ဆုံးနှစ်မှာ စာတွေကခက်ပြီးများလို့ စိတ်ညစ်ရတဲ့အထဲ အတန်းပိုင်ကလည်း စည်းကမ်းကြပ်။ မနှစ်ကအထိ သာယာလှပခဲ့တဲ့ ရိပေါ်ရဲ့အထက်တန်းနေ့ရက်တွေဟာ ရှောင်းကျန့်ဆိုတဲ့ဆရာနဲ့တွေ့မှပဲ အဗွမ်းကြီးဗွမ်းတော့တာ။

ရိပေါ်အတွက် ဆရာရှောင်းကျန့်ရဲ့ first impression ကတော့ စိတ်ရှုပ်ဖွယ်အတိပဲ။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်း ရိပေါ်ရဲ့အမြင်တွေက နည်းနည်းပြောင်းလာတယ်။ ဟိုတလောက မြင်ခဲ့တဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်လို့တော့ ထင်တာပဲ။ ဘော်ဒါတွေနဲ့ night out ထွက်နေတုန်း ကားတစ်စီးရဲ့ ရှေ့ခန်းမှာ ဆရာရှောင်းကျန့်နဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် နမ်းနေတာ သူတွေ့ခဲ့တယ်။