Chapter 6 (zawgyi)

4K 352 36
                                    

ဒီလိုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ရိေပၚသိေနခဲ့ျပီးသား။ သိသိနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတာ သူ႔အမွားမဟုတ္ဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးခဲ့တဲ့ ဆရာေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕အမွား။

သူေတြးထားခဲ့တဲ့အတိုင္း ဆရာေရွာင္းက်န္႔က သူ႔ကိုျငင္းလိုက္တယ္။ *မင္းခံစားခ်က္ေတြကို ငါမတံု႔ျပန္နိုင္ဘူး စိတ္မေကာင္းပါဘူး* ဆိုတဲ့စကားကို ရိေပၚအား ေက်ာေပးလ်က္သာေျပာခဲ့တယ္။ မအ့ံၾသပါဘူး။ ႀကိဳေတြးျပီးသားကိစၥက တကယ္ျဖစ္လာလို႔ ဘာမွသိပ္မခံစားရဘူး။

ဒါမွမဟုတ္ ခံစားခ်က္ကိုမ်ိဳသိပ္တာမ်ားျပီး အက်င့္ပါသြားတာလား။

အျငင္းခံရျပီးတဲ့ေနာက္ ရိေပၚရဲ႕အရင္ေန႔ရက္ေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ စာသင္ခ်ိန္ေတြ ေမွာက္အိပ္တယ္။ ေကာခ်န္တို႔ ေပးရွင္တို႔နဲ႔ ဘတ္စကတ္ေဘာကစားတယ္။ တားျမစ္ထားတဲ့ တိုက္ေခါင္မိုးထပ္မွာ အေအးေသာက္ျပီးခိုးအိပ္တယ္။ ကာယအခ်ိန္ေတြက ထံုးစံအတိုင္း ေသမလိုပင္ပန္းတယ္။ က်ိဳးခ်န္တစ္ေကာင္မွာလည္း Uno ရႈံးတိုင္းပတ္ေျပးေနတုန္း။ ဒီလဒကို လိုက္ဖမ္းရတာလည္း ခဏခဏ။

တစ္ခုပဲေျပာင္းလဲသြားတယ္....။

ရိေပၚ ဘယ္ေလာက္ေမွာက္အိပ္အိပ္ ဆရာေရွာင္းက်န္႔က သူ႔ရံုးခန္းေခၚျပီး အလုပ္ေတြမခိုင္းေတာ့ဘူး။ စာအုပ္နဲ႔တဖတ္ဖတ္ရိုက္ျပီး ဆူေငါက္တဲ့ အသံေလးၾကားေနရတုန္းဆိုေပမယ့္ အရင္လို ေဆးလိပ္ေငြ႕ေလး ခိုးရွဴရင္း စာစစ္ေပးရတဲ့ညေနဘက္ေတြကို ရိေပၚလြမ္းလာတယ္။

"ေသြးေအးလိုက္တဲ့ ဘိုးေတာ္"
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ဆရာေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ ရံုးခန္းျပတင္းေပါက္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေမတၱာပို႔ေနမိတယ္။ သူ႔ေမတၱာေတြ လႊမ္းၿခံဳလို႔ ခလုတ္မွန္သမွ်ထိျပီး ေတြ႕သမွ်ဆူးနဲ႔ျငိစမ္း လို႔ေတာင္ ဆုေတာင္းေပးခ်င္ေသးတာ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ့ရဲ႕ အေရျပားနုနုေလးေတြ ထိခိုက္မွာကိုလည္း မလိုလားျပန္ဘူး။

"စီနီယာရိေပၚ..."

ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းငုံ႔ထားတဲ့ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရတယ္။ ဘတ္စဘတ္ေဘာကစားေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္အားေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြအသံေၾကာင့္ ေကာင္မေလးအသံကို ရိေပၚ ေသခ်ာမၾကားလိုက္။

Today, tomorrow and the day after Where stories live. Discover now