Chapter 5 (unicode)

6.1K 850 15
                                    

ဒီတစ်ညနေမှာ စိတ်ကူးပေါက်လို့ ရှောင်းကျန့် ယွီပင်းနဲ့အတူသောက်ဖြစ်တယ်။ မသောက်ရတာကြာတဲ့ ဘီယာတစ်ငုံက လည်ချောင်းထဲစီးဝင်သွားတယ်ဆိုရင်ဖြင့် ပင်ပန်းတာတွေ ယူပစ်သလိုပျောက်သွားတယ်။

"အစ်မရေ ဒီစားပွဲကို ဘီယာထပ်ပေးပါဦး"

"လာမယ် မောင်လေးရေ..."

ယွီပင်းနဲ့စတွေ့ခဲ့တာ တက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ်။ အနေအေးပြီး ရုပ်တည်တဲ့သူနဲ့ သွက်လက်ပြီးဖော်ရွေတဲ့ ယွီပင်းတို့က ထူးဆန်းစွာ အတိုင်အဖောက်ညီကြတယ်။ ကျောင်းသားဘဝကစလို့ အခုဆရာဖြစ်တဲ့အထိ ယွီပင်းဟာ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ တစ်ယောက်တည်းသော အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်း။

"ဒါနဲ့ ရှောင်းကျန့်ရေ ငါတစ်ခုမေးမလို့ကွ"

"မေးလေ"

"မင်းကို ကျောင်းသားတွေထဲက ရည်းစားစကားပြောတာမျိုးကြုံဖူးလား"

ရှောင်းကျန့်ပါးစပ်ထဲက ဘီယာတွေ ဖူးကနဲထွက်လာတယ်။ သြော် မေးမယ့်မေးတော့လည်း အချိန်ကိုက်ကို မေးထည့်လိုက်တော့တာပဲ။

"ဘာကြီးတုန်း အစမရှိအဆုံးမရှိ..."

"မဟုတ်ဘူးကွာ...ဟိုတလောက ငါ့အတန်းထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်က စာလာမေးတယ်.. ပြီးတော့ စကားနည်းနည်းပါးပါးပြောရင်း ရယ်မောကြတယ်ပေါ့..."

ရှောင်းကျန့် တစ်ငုံထပ်သောက်ရင်း နားစွင့်တယ်။ အခုထိ ရည်းစားမထားဖူးသေးတဲ့ ယွီပင်းတစ်ယောက် စွံမယ့်စွံ ကျောင်းသူနဲ့မှစွံပြီလား။

"အဲ့မှာ ကျောင်းသူလေးကကွာ.... ဆရာရယ်လိုက်ရင် အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတာပဲလို့ ပြောပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ထွက်သွားပါရောလား..."

"ဟမ် မင်းကိုရည်းစားစကားမပြောဘူးလား"

"ဘယ်ပြောမှာလဲ ငါကဆရာ သူကကျောင်းသူလေ ပြောရဲရင်တောင် ပြဿနာ မကင်းဘူးမဟုတ်လား"

အဲလိုဆိုတော့မှ သူအတင်းအကြပ်မေးလို့ ရှိသမျှအချစ်တွေဖွင့်ပြခဲ့တဲ့ ကျောင်းသားလေးကို သတိရသွားပြန်တယ်။ မပတ်သတ်ဖို့ကြိုးစားနေခဲ့တဲ့ ကလေးကို သူက ဇွတ်အတင်း ပတ်သတ်စေသလိုဖြစ်သွားလို့ ရှောင်းကျန့် လိပ်ပြာမလုံ။

Today, tomorrow and the day after Where stories live. Discover now