A Girl with a Million of Stories ||COMPLETED✔||

Chapter 29- Princess Phoebe Stroma

Jan's POV

"Oy, ano na kailangan ka matatapos matorpe riyan? Mukhang mauunahan ka pa ni Paolo hahaha" ika ni Lay.

Nakakapanibago rin ang isang ito mukhang bumabalik na siya sa dati.

Tsk.

"Aren't you afraid of Paolo? Mukhang nagdadate na sila ni Abby ngayon" sabi naman ni Chandler. Tsk. Isa pa ito.

"Why were you afraid of Paolo when his hitting Maureen?" I asked back to him.

Sinamaan niya lang ako ng tingin at hindi na nagsalita pa.

"Tss. Alis muna ako"

Tinignan nila ako ng may kahulugan.

"Hindi ko siya susundan 'wag nga kayong makialam, atupagin niyo nalang iyang sa inyo. Psh." I said pagkatapos ay inarapan lang nila ako.

Mga ulol! Saan na kaya si Abby? Canteen? Mahilig namang kumain iyun mapuntahan nga.

Maureen's POV

Nandito ako ngayon sa Office ni Dad at hinihintay siya.

He texted me awhile ago na magkita kami rito at mag-usap. Dahil na rin sa hindi kami basta-basta nalang lumabas lalo na't may kailangan kaming e-prepare.

So Dad decided na sa school nalang kami magkita.

Hindi ko pa rin ako makapaniwala na siya ang Ama ko parang pangalawag beses ko lamang siyang nakita at isang beses na nakausap parang ang bilis lang ng pangyayari.

May kumatok ng dalawang beses saka pumasok si Dad. Maiyak-iyak itong tumingin sa akin bago sinara ang pinto.

"Dad" I said trying to hold my tears.

Ngumiti ito ng malapad at pinunasan ang isang butil ng luha sa pisngi nito.

He open his arms widely motioned me to hug him so I did.

Ito pala ang feeling na makayakap ang isang Ama. My heart felt warm ad secured na para bang galing ako sa isang panganib and somone just jumped to save me from danger.

"My P-Princess, I'm sorry Daddy doesn't find you. Sorry kung nagkulang ako sa inyo. Sorry kung napabayaan kita sa Uncle Ross mo. Sorry if I'm too late" maiyak-iyak na sabi ni Dad.

"Hindi niyo po iyun kasalanan. I'm so happy that finally I have a Dad. Thank you po. Thank you for giving me this world"

He hug me tightly as if mawawala ako bigla sa kanya.

Binitawan nito ang yakap at pinaupo ako sa mahabang sofa sa opisina nito.

"Princess, umuwi ka sa bahay ko, sa bahay natin. I won't let Ross hurt you again"

How did he know that?

"Po? Paano niyo po nalaman?" tanong ko rito.

"Nana and I never lose contact. Noon ko pa kilala si Nana noong kami pa ng Mommy mo and recently she told me about you being locked up in the basement"

"But why would Nana told you about me, hindi naman niya alam na anak niyo ho ako"

"I told her this morning kaya natagalan ako papunta rito and she tol me everything."

So alam na ngayon ni Nana kung sino ako. Ano kaya ang naging reaksiyon nito?

"But Dad I can't leave Mom at home. Paano kung saktan ulit siya ni Uncle Ross?" sabi ko rito. Hindi pwedeng iwan ko nalang si Mommy doon.