Crazy • Nohyuck

8.

Donghyuck: jen... Yardım et bana... buna daha fazla dayanamıyorum... çok canımı yakıyor....

Genç adam yüzündeki sırıtışla önünde belirmişti.

Jeno: şimdi anlıyor musun?

Genç olan ona bakıyordu, gözlerindeki yaşlarla. Gerçeği söylemek gerekirse genç adam artık eskiden olduğu yakışıklı adam gibi görünmüyordu, tabi aylardır yemek yemeyen ve nadir uyuyan birisinin göre iyi görünüyordu.

Jeno: asıl delice olanı ise şimdi benim görünüşüme sahip olman.

Donghyuck'un tutmak için çabaladığı tuzlu damlalar süzülmeye devam ediyordu ve ondan izin almadan devam ediyordu, sarıldığı çocuğun omzuna doğru.

Jeno: ama senin, benim söylediğim sözlerin aynısını söyleyebilmeye hakkın yok...

Jeno bunları Donghyuck'un kulağına doğru, onu korkuyla ve arzuyla titretebilecek bir şekilde fısıldamıştı.

Jeno: Çünkü bu kelimelerin sebebi sensin...
Donghyuck benim üzüntümün sebebi sensin, benim sonumun sebebi sensin...

Yaşlı olanın ne söylediğinin farkına vardığında, yere düşene kadar tüm gücüyle onu itmişti. öylesi fena bir işkencenin tuzağına tamamen düştüğü için daha çok ağlıyordu.