Çikolatalı Lahmacun

1. Bölüm

Sabah uyandığımda saat 7.30'du normalde erken kalkmazdım ama bugün çok heycanlıydım.Yeni işe girecektim.

Aslında daha önceden maddi durumum iyi olduğundan çalışmayı düşünmüyordum.Ama Nergis hanım bana bu fikri sunduğunda reddedemedim.1 yıl boyunca ikizlere bakıcılık yapacaktım.Kendisi işi nedeniyle yurt dışında olacaktı.

Bugün Nergis hanımla buluşup detayları konuşucaktık.

Bu yüzden bekletmemeliydim Nergis hanımı.

Hemen lavaboya girdim ve işlerimi halledip çıktım. Üstüme bir gömlek giyip  altımada boru paça bir pantolon giydim ve evden ayrılıdım.

Yürüyerek gidecektim zaten kafe yakındı.

Bu iş mevzusunda en çok canımı sıkan şey kendi evimde kalamıyacak olmamdı.Bide biraz korkmuyor değil dim  iki çocukla evde tek başıma kalmaktan.

Kafenin önüne gelmiştim Nergis hanım beni bekliyordu.

Daha ilk günden kadını beklettin aferin Ece.

İç sesime hak vererek masaya doğru ilerledim. Nergiz hanım benim annem gibiydi çok tatlı bir kadındı.Bana sımsıcak gülümserken bende ona aynı şekilde karşılık verdim.

"Bak Ece kızım benim acelem var hemen konuşup kalkmam gerekiyor O yüzden şu maaş mevzusunu konuşalım seninle.Maaşının hepsini lösemili çocuklara yatıracağını söylemiştin bu kartın buraya her ay para yatıcak sen ister kendin harcarsın ister bağışlarsın.Bu evin anahtarı.Buda adres. Çocuklar okulda onalara süpriz yapabilirsin benim uçağım kalkıcak bitanem ."

Okadar hızlı ve net konuşmuştu ki şaştım kaldım ne yani şimdi mi gidiyordu?

Sarıldık kucaklaştık bir kaç nasihatten sonra tam kapıdan çıkacaktı ki durdu.

Benim sana önemli bir şey söylemem gerekiyodu ama ne? Neyse benim aklıma gelirse arar söylerim canım hadi baaayy.

Bu kadın çok fazla mı enerjikti yoksa ben fazlamı uyuzdum?

Sen uyuzsun ama bu kadında enerjik yani .

İç sesimin o mustakbel duyulamayan sesini kesip. Kafeden çıktım.Ve hemen bi taksi çağırdım.

Eve şöyle bir baktığımda çokta büyük olamadığını anladım büyük olamaması iyiydi.

Eve geçip bana ayrılan odaya eşyalarımı dizdim tam iki saatimi almıştı.

Aşağıya inip yemek hazırlamam gerekiyordu bende ev yapımı pizza yapmaya karar verdim yaklaşık yarım saat sonra pizzamız hazırdı salata ve yanına bazı atıştırmalıklar yaptıktan sonra sofrayı kurdum.

Akşam olmuştu nerdeyse ama gelmemişlerdi. Çünkü ikizlerin okulu saat 3 te başalayınca haliyle akşama kadar sürüyordu.
 
Beşte başlasaymış canım 3 çok erken.

İç sesimin haykırışlarından sonra mutfağa girip kek yapmaya karar verdim oturma odasının ışığını kapatıp mutfağa geçtim.

Yaklaşık 15 dk sonra oturma odasındaa bir ses yükseldi kesin kapı kırılmıştı.Lanet olsun ya bi sapık yada hırsız girmişti eve.

Elime mutfakda bulduğum en büyük bıçağı aldım ve yavaş adımlarla mutfağın kapısının önüne geldim.

Çokta iri yarı olamyan bi adam karşımda duruyordu onu görmemle çığlık atmam bir olmuştu.

Ececiğim hep kötü haber vermek istemem ama.Tam anlamıyla sıçtın.

İç sesim haklıydı adam mutfağa doğru geliyordu bişeyler yapmam lazımdı.

Yapılabilecek en saçam şeyi yapıp adama seslendim bi yandan bıçağı önüme siper etmiştim.

"Derhal bu evden çık !"Evet adamda zaten benim bunu dememi bekliyodu çıkmak için.

Gelme buraya! evi terket yoksa....

Yoksa brokoli püresi yedirisin demi Ece .

Karanlıkta sadece siyah bi süilet görebiliyordum.Neden ışığı kapattıysam.
Bi anda gördüğüm siület kayboldu.Etrafıma bakınacakken.

Birden ağzıma kapatılan elle nerede olduğunu anladım.
İlk günden başıma neler geldi ölmemek için bilmem kaçıncı duamı ediyordum .

                 **************