Belalı Aşk

11.Bölüm Yaşıyorsun Kardeşim

(YAZARIM ANLATIMIYLA)

Emir Derin ve Akın kardeşlerinin yaşadığını anlayınca âdete mutluktan delirmek üzereydiler ama hesaba katmadıkları bir şey vardı Kuzey ne den gelmemişti?

(KUZEYIN ANLATIMIYLA)

Tam dokuz ay geçti onlar olmadan hayatım tamamen değişti kardeşlerim'den ayrı kaldım Aşkımdan ayrı kaldım.

Beni buraya hapseden kişi babam diye düşünecek herkes ama çok tuaf bir şey oldu dokuz aydır benim bile zor kabullendiğim bir şey oldu. Beni bu eve polis memuru hapsetti cezaevine girmemem için bu polis dediğim kişide benim Abim...

Güney ERTÜRK  benden 9 yaş büyük olan abim kendisinin varlığından haberim hile yoktu bir abim olduğunu bilmiyordum ama hayat bizi bu noktada birbirimize kavuşturdu en başından beri her şeyi biliyormuş babamın işlediği cinayeti her şey biliyormuş dahası babamın işlediği bütün suçları korumak istediği kişi benmişim ikimzide bu hayatta eksik büyümüşüz o annemle ben babam olcak o adamla. Annem beni abim için bırakmış eğer beni de alıp gitseymiş o insanlıktan nasibini almamış adam abimi öldürücekmiş biz bu hale onun yüzünden gelmişiz yıllarca annem beni aramış ama bir iz bulamamış çünkü babam beni İstanbul dan alıp İzmir'e gelmişti abim sırf beni bulsun diye polis olmuş ve bulduda beni kurtardı ama ben bu dokuz ay boyunca onalrsız yaşadım hiçbirini görmedim sadece haberlerini aldım derin hayyat değil gibiymiş Akın ile Emir de ondan farklı değilmişler aslında benimde onlardan bir farkın yoktu.

- Kuzey

- Efendim

- Seninle bir şey konuşacağım

- Ne oldu?

- Bu gün babam şikayetini geri çekmiş yani ceset üstündeki aramalar bu gün sonlandı her kes senin öldüğünü zannediyor biliyorsun biz polis memurları haricinde şimdi bizim tek yapmamız gereken babamın suçlu olduğunu gösteren kanıtlar bulmak okulun güvenlik kameralarını inceledik baban o odaya girerken görülüyor ama ondan sonra hiç bir görüntü yok ama bu da çok büyük bir delil.

- Yani?

- Tutukladık şu an nezaret hanede.

- Şey yani peki ... Ben ne olucam?

- Artık serbest sin kuzey dışarı çıkabilirsin.

O an Allah'a o kadar çok şükrettim kim bilemezsiniz elimi kolyeme  attığımda şok geçirmemi sağlayan bir şey oldu yoktu kolyem yoktu deli gibi her yerde onu arıyordum o sırada kapı çaldı.

- Ben bakarım Kuzey

- Tamam. O an kapı umrumda bile değildi kolyemi  bulmam lazımdı o olmazsa kendimi tamamen bitmiş gibi hissedecektim her yeri deli gibi ararken bir şey duydum ve o sesin sahibi kendimden çok tanıyordum.

- Bunu mu  arıyorsun kardeşim.

Emirdi bu emir di ama inanın o an donakladım arkamı dönemedim sadece öyle kaldım çünkü dönemeye cesaretim yoktu. O sırada Emir önüme geldi ve arkasından Akın geldi yüzüme o kadar acı içinde bakıyordularki yere yığılıp kalacaktım üçümüzde o an sadece birbirimize baktık ve tam o sırada ikisi birden boynuma sarıldı ve ben işte tam o an iyileştim üçümüzde ağlıyorduk üçümüzde hıçkırarak ağlıyorduk.

- Neden yaptın Kuzey bunu neden yaptın abi neden.  Emir ağlayarak bana olan öfkesini kusuyordu haklıydı.

- Yapmam gerekiyordu Kardeşim yapmak zorundaydım.

- Neyi kuzey neyi biz kahrolduk seninle birlikte bizde öldük.

- Taman  sus Emir git balkona bir şey yap hava al git sakinleş. Akın Emiri gönderdikten sonra bana sıkıca sarıldı sorgulamadı sadece sarıldı ağladı.

- Kuzeye yaşıyorsun kardeşim gitmedin.

- Yaşıyorum Akın gitmedim yapmak zorundayım her şeyi anlatacağım.

- Tamam şimdi bunları konuşmayalım önemli olan senin yaşıyor olman bu her şeye değer.

O sırada Emir biraz sakinleşmiş bir şekilde içeri girdi uzun uzun baktı yüzüme ve dayanamadı boyunuma atladı küçük Ken yaptığı gibi her zaman boyunuma atlardı size yemin ederim ki o an ki mutluluğum bütün her şeyden güzeldi.

- Kuzey abi bak bir daha bir daha sakın böyle bir şey yapma yoksa seni asla affetmem Emire gülerek başımı salladım emir Akın ile bana yaklaşıp kolyeyi boynuma taktılar ve o zaman tam  oldu işte yine yan yanaydık ama tek bir eksik vardı Derin.

- Derin nerde?

- Merak etme kardeşim Derini eve bıraktık ama kolyeyi  bulan oydu.

- Sıra onun karşısına çıkmakta.

- Vereceği tepkiye hazırmısın çünkü o bu dokuz ay boyunca ölü gibi yaşadı. Dedi Akın

- Her şeye hazırım yeterki onu göreyim sarılayım ona çekeyim kokusunu içime o ne tepki verirse versin ben hazırım ama onu asla bir daha bırakmayacağım.

- Çok mu Seviyorsun onu dedi ikside.

- Evet dedim..... Çok seviyorum herşeyden çok seviyorum onu.