Before I met Jesus, walang direction ang buhay ko. Mabilis akong maapektuhan kapag may pinagdadaanan na problema, I wasn't emotionally unstable back then, mabilis akong mainis, sumisigaw ako pagsimpleng tawag lang saakin. Well, I became like that since pagkabata ko kase palagi kong nakikitang nag-aaway ang mga magulang ko. Kaya palagi kong tinatanong sa diyos na, "Bakit nangyayari saakin to?", "May nagawa ba akong mali kaya ganito ang buhay ko?" at "Mahal ba kami ng Diyos?" Nagtanim din ako ng galit sa mga magulang ko kase naiisip ko lang nung panahon na yun na, bakit nagagawa nila kaming saktan? not physically but emotionally.
Hindi ba pwedeng patawarin na lang nila ang isa't isa? Oo, babaero si papa dati but nagbago naman siya pero bakit kailangan gumanti ni mama? I was also depressed back then kase grabe hindi ko na alam ang gagawin ko noon, ang dami kong struggles na pinagdadaanan. My friends hurted me but ang pinakamalala ay yung isang tao na hindi ko inaakala na masasaktan ako ng lubusan ay si Mama. I think yun yung pinakamasakit na nangyari saakin. Ang hirap pala kapag may kinikimkim ka tapos bigla ka na lang sasabog.
On that day kinausap ko lang si God. Ang dami kong tanong kung bakit nangyayari to at etc. Naapektuhan din yung mindset ko, puro negative ang naiisip ko and also, nung bata pa lang ako palagi na lang sigawan dito sa bahay kaya nag trauma ako kase once na sinisigawan ako or kapag malakas ang boses ng nanay ko, sobra akong natatakot like ayoko siyang lumapit.
It came to a point na narealized ko na I have nowhere else to go but to surrender my life to Christ and trust him. I feel loved and worthy kase he always been trying to reach out us pero hindi natin siya hinahayaan na pumasok sa buhay natin at patuloy natin siyang iniiwasan pero wala tayong magagawa kase sa bandang huli, we need Jesus. I realized na hindi ko pala kayang mabuhay na walang God sa buhay ko, sobrang gulo pero nang dahil sakanya, naging maayos at naging matatag ako nung nagsimula akong umattend sa isang ministry.
After I encountered God(EGR), gumaan talaga ang pakiramdam ko at natutunan ko na ding patawarin yung mga taong nanakit saakin akala ko hindi ko na sila mapapatawad pero because of God's grace nagawa ko. Nagkaroon din ako ng hope na magiging okay ang family ko at tiwala kay God na hindi niya kami papabayaan despite of struggles that we experiencing right now, I know that God's in control. That time, I feel so alive and I finally I realized na, we need jesus in our life because if you live without Jesus? walang direction ang buhay mo at lalo ka lang mahihirapan na harapin ang buhay mo kaya wag mo ng iwasan ang calling ni God sayo.
Ikaw, anong testimony mo?
YOU ARE READING
I am found by him
روحانياتCompilation of my journey of being a follower of Jesus, devotion, and personal thoughts Come and Join me! There's a purpose kung bakit mo nakita tong story ko and I know we can help each other. Pm me if you have a questions or you want an advice. ✨
