Moving Into My Ex's House

Chapter 6

Pagkatapos naming kumain, nag-prisinta na akong maghugas ng mga pinagkainan naming dalawa. Nahiya naman daw kasi ako kay Dwight. Siya na nga 'yong nagluto tapos if ever na hindi ako nag-prisinta, siya pa rin ang maghuhugas. Kahit na medyo deadline na talaga ng thesis revisions ko bukas, okay lang basta hindi ko lang siya mabigyan ng bagay na maaari niyang isumbat sa akin. Iyon kasi ang pinaka-ayaw ko sa isang tao, e. 'Yong pagkatapos ng lahat, bigla ka na lang susumbatan ng lahat ng mga bagay na nagawa nila para sa 'yo.

Feeling ko, isa na rin 'yon sa mga rason kung bakit wala ako masyadong kaibigan. Bukod sa bestfriend ko na si Jane at sa mangilan-ngilang mga naging kaibigan ko noong high school, wala na talaga akong ka-close. Natatakot na rin kasi akong baka mangyari ulit 'yong pagsusumbat sa akin.

Kung tutuusin naman kasi, hindi ako humihingi ng tulong hangga't alam kong kaya ko pa. 'Yong mga tao lang naman sa paligid ko ang nagpupumilit na tulungan ako pero in the end, ayon. Kapag nagkaroon ng problema sa pagitan namin, isusumbat sa akin lahat ng mabubuting bagay na nagawa kuno nila para sa akin. Na hindi ko naman daw magagawa ang mga nagawa ko kung hindi dahil sa tulong nila. The hell with that. Wala ba akong sariling mga kamay at paa?

Actually, hindi naman talaga pala-sumbat si Dwight simula noong nakilala ko siya. Natatakot lang talaga akongbaka umabot kami sa point na sobrang dami na ng nagawa niya para sa akin tapos bigla na lang niyang titimbangin ang lahat ng iyon. Natatakot akong bigla niyang ipapamukha na wala man lang akong naisukli o naibayad sa lahat ng mga naitulong niya sa akin. Kaya hangga't kaya ko, gagawa at gagawa ako ng paraan para may maitulong man lang ako sa kanya. Ayaw ko na rin kasing maulit 'yong kailangan ko pang makiusap at magmakaawa sa kanya para lang maayos ang lahat sa pagitan naming dalawa, e.

***

Flashback

Nangyari 'yon a few days after our first confrontation. Sobrang napupuno na talaga kasi ako sa mga notes na ibinibigay niya sa akin. Nakakairita na rin ang mga text messages na natatanggap ko mula sa kanya. Ni hindi niya nga hiningi sa akin 'yong number ko in the first place, e. Hindi ko alam kung saang lupalop niya ba nakuha 'yon.

From: +639**3944488
Pakipot ka ba?
Ang hirap kasing pumasok sa puso mo, e.

Napasimangot agad ako nang nabasa ko 'yong text. Una sa lahat, napaka-corny naman no'ng laman ng text. Gagawa na lang ng pick-up line, wala pang kwenta. Pangalawa, hindi man lang nagpakilala 'yong nag-text. Ano 'to? Guessing game? Knock knock lang ang peg na kailangan pa munang magtanong ng "Who's there?". Langya 'yan.

Kung tutuusin, pwede namang hindi ko na lang pansinin 'yong text na 'yon pero ewan ko ba kung anong pumasok sa utak ko at pinatulan ko pa rin 'yong text.

To: +639**3944488
Wala na bang mas corny pa diyan? And please, sa susunod,
magpakilala ka muna bago ka mag-text.

Lumipas ang ilang minuto pero wala pa rin akong natatanggap na reply. Napa-ngiti ako dahil doon. Buong akala ko kasi ay tatantanan na ako no'ng nagpapadala ng text. Kaso mali pala ako. May mas malala pa palang messages na paparating.

From: +639**3944488
Amnesia ka ba?
Nakalimutan ko kasi yung pangalan ko dahil sa 'yo, e.

To: +639**3944488
Alam mo, nakakasira ka na ng araw, e.
Tantanan mo na ako, please?

I quickly pressed send before I could think of other words para lang tantanan na ako no'ng nagte-text sa akin. Ayaw ko naman kasing makipag-away sa text. Honestly, may idea naman na ako kung sino ba 'yong nagte-text sa akin pero ayaw ko lang mag-assume na siya nga iyon.