Alevlenmiş Tehlike

5.Bölüm

Göz kapaklarımda ki büyük ağırlık beni zorluyordu. Açmaya çalıştığım gözlerim güçsüzdü. Görüş açıma giren hiç bir şey tanıdık değildi. Kolumdaki hafif sızı ile o tarafa döndüğümde kolumda takılı olan serum ve Ömer Eymen' i gördüm. O anda hastanede olduğumu anladım. Benim hareket ettiğimi gören Ömer Eymen gülümsedi ve
"İyi misin?" diye sordu. Aynı esnada da elimi tutmuştu ve bu hareketi beni mutlu etmişti. İyiyim anlamında başımı sallayarak karşılık verdim.

Buraya gelmeden önce hatırladığım son şey Ömer Eymen'in endişeli sesiydi. Sonrasında onu duyamamış kapanan gözlerimle onu görmüştüm. Kapıyı açtığında yüzündeki korku çok büyüktü. Beni kucağına almıştı ve sonrası karanlık.

"Beni çok korkuttun. Sana bir şey oldu zannettim. Seni öyle görünce... İçim gitti." Benim için kurdu cümleler gözlerimin dolmasına yol açmıştı. Karşımda aşık olduğum ve -onun tabiri ile- ondan uzak durmam gereken biri vardı. Ama ben ondan uzaklaşmak yerine her zerresine daha da bağlanıyordum.

"Korkma... İyiyim." Kendime ne olduğunu hala bilmiyordum. Tam Ömer Eymen'e soracakken açılan kapı ile ikimiz de o tarafa dönmüştük. İçeri beyaz önlüklü bir doktor girmişti.
"Uyanmışsın bakıyorum. Sevgilin senin için çok endişelendi ama iyisin. Serum bitince çıkabilirsin." Doktorun kurduğu cümlelerin içinde 'sevgilin' kelimesini duyunca Ömer Eymen ile bir birimize bakmıştık. Şaşırmıştım ancak Ömer Eymen'in yüzündeki tebessümü görünce düzeltmek istemedim. Dışardan belkide gerçekten sevgili gibi görünüyorduk ancak içerden henüz bir levıl atlayamamıştık. Çıkan doktor ile tekrardan Ömer Eymen'e döndüm.
"N'oldu bana?"
"Zehirlenmişsin. Yani zehirlenmişsiniz. Elif Naz yan odada diğerleri de aynı şekilde.  Okulun yemek şirketinin sorunu."

Elif Naz'ın ismini Ömer Eymen'in ağzından duymak beni germişti. Bariz bir şekilde kıskanmıştım. Ancak yapabileceğim bir şey yoktu çünkü aramızda platonik aşkımdan başka bir şey yoktu. Ömer Eymen'in de bana boş olmadığını biliyordum ama resmiyete geçmiş bir şey değildi. Bu da beni zorluyordu.

Bir müddet sonra içeri giren hemşire kolumdaki biten serumu çıkartmıştı. Yataktan hafifce doğruldum ve yerde ki vans ayakkabılarımı giydim. Ne kadar iyi olsamda kendimi güçsüz hissediyordum.
"Yardım edebilirim." Ömer Eymen'in sözleri ile bir anlık ona dönüp ayağa kalktım ancak başımın dönmesi ile dengemi kaybettim ve kendimi Ömer Eymen'in kollarında buldum.

Yüzlerimiz bir birine çok yakındı ve nefesim kesilmişti.

Zorla aldığım nefes ciğerlerimi   doldururken gözlerinde kaybolabilirdim. Kuruyan boğazım ile sesim neredeyse çıkmamıştı.
"Ben yürüyebilirdim. Bırakabilirsin."
Gerçekten yürüyemeyebilirdim ancak kucak sevdalısı olmakta istemezdim.
"Başın dönüyor. Nasıl yürüyeceksin? İnat etmeni istemiyorum."
İndirmeyeceğini anlayınca kollarımı boynuna doladım. Ömer Eymen yürümeye başladığında erkeksi kokusu ciğerlerime işliyordu. Uyku bedenimi esir almaya, ben ise kafamı Ömer Eymen'in boynuna görmeye başlıyordum. 

Vücut ağırlığımın yatağa bırakıldığını anlamıştım. Huzur dolu uykudan ve Ömer Eymen'in kokusundan kendimi ayırmak istemedim. Kollarım Ömer Eymen'in boynundaydı ve bırakmaya hiç gönlüm yoktu. Yanımda kalsın  benimle uyusun istiyordum. Anlaşılan  istediğim olmuştu. Ömer Eymen'in ağırlığını yanımda hissetmiştim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Bu bölümü kısa yayınlıyorum ne yazık ki. Bunun için üzgünüm.

Okuyan herkese sesleniyorum lütfen elimizden geldiği kadar yorum yapın.

Çok tesekkür ederim okuyanlara ama vote çok az.

Beğeni tuşuna okuyunca başlarsanız beni çok çok mutlu edersiniz.

Gerçekten çok emek veriyorum ve emeğimin karşılığını almak istiyorum.

Bunu sizde biliyorsunuz ki benim sizlere ihtiyacım var. Kitabımın okunmaya, yorumlara, oylara ihtiyacı var. Lütfen bana yardımcı olun. Böyle olduğu için içinden yazmak gelmiyor.

Eger ki sizde benim gibi istekli olursanız beni çok mutlu edersiniz.

Şimdiden okuyan, oy veren ve yorum yapan kişilere çok teşekkür ederim.

Sizleri çok seviyorum.

Iyi okumalar.... Umarım beğenirsiniz.

Instagram hesabım: gmzl_gzl60 takip edebilirsiniz.

Sonraki bölümde görüşmek üzere sağlıkla kalın ve kitabımla kalın.