That boy!

παρτ 5

~πλευρά του λιάκ~

Ξάπλωσα στον καναπέ κουρασμένος. Αναστέναξα καθώς κοίταζα τα μηνύματα στο κινητό μου. Μόλις τώρα ο Μύριο μου ανακοίνωσε πως θα ερχόταν στο σπίτι μου. Συγίρισα λίγο το σαλόνι, άναψα μια τζούρα και περίμενα να έρθουν. Μερικά λεπτά αργότερα μπαίνει μέσα ο Μύριο και ο Κώστας. Κάθονται και οι δύο στον καναπέ, ο Μύριο αρχίζει να στρίβει ένα τσιγάρο.

"Λοιπόν, κανένα γκομενάκι λιάκ?" Ρώτησε στα ξαφνικά ο Κώστας. Αμέσως στα γκομενικά σκέφτηκα. "Οχι ακριβώς, είναι μια κοπέλα που μιλάω" είπα ξερά. " καλό γκομενάκι?". " μην την λες έτσι?" Του απάντησα απότομα. Ένα πονηρό χαμόγελό εμφανίστηκε πάνω του. " σοβαρό το πράγμα εεε?" Λέει ο Μύριο που τώρα είχε τελειώσει να ετοιμάζει το τσιγάρο του. Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά. " την πήγα και σπίτι σήμερα.." είπα και χαμογέλασε στην ανάμνηση. " την έχει δαγκώσει την λαμαρίνα" πείραξε ο Κώστας και ο Μύριο γέλασε.

"Λιάκ" είπε σοβαρά ο Μύριο ξαφνικά. " μην ξεχνάς τι έγινε με την Νεφέλη, πρόσεχε" πάγωσα για λίγο με αυτο που είπε αλλά στο τέλος κούνησε απλά το κεφάλι μου καταφατικά. " πως την λένε?" Ρώτησε ο Κώστας. " Άννα" του απάντησα. "Επίθετο?. " *βάλε ένα επίθετο* . Ο Μύριο ήταν έτοιμος να πει κάτι αλλά δεν το έκανε. Περίεργο σκέφτηκα αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία