nasıl hissettiğimi öğrenmek ister misin? babamın bizi bırakıp gitmeye çalıştığı günkü gibi çaresizim. evet şu an bizimle olsa da o gün aslında gitti.
neyse,
şimdi okulda, lavaboya doğru gidiyorum. ellerim hiçbir şeyi umursamıyormuşum gibi sallanıyor aşağı yukarı.
"ah!" elim bir sınıfın kapı koluna değmişti ve şu an kızarmaya yüz tutmuştu. içimdeki tamamiyle ölmüş kız şimdi şuraya oturup ağlamamı öğütledi. onu dinlemek üzereyken bacaklarım ruhumu dinlemeden ilerledi.
kendini ezik göstermek en büyük korkun saemi. yapamazsın. hemde herkesin içinde..
ruhumdaki ezikliğe acıyıp kendime ağlayacakken sesini duymuş gibi oldum. kalbim sanki daha yeni kan pompalıyormuş gibi atmaya başladı.
"elin morarıyor."
