jaehyun elimden tutmuş hızla beni koştururken spor salonuna sokmuştu beni. içerisi tamamen boşken nefes nefese kalmış bedenimi düzene sokmaya çalışıyordum.
başımı iki yana salladıktan sonra onu önümde görmemle endişeyle bakındım.
"bana acıman gerekmiyordu. kendim halledebilir-"
"dayak yiyerek mi tanrı aşkına!" sesi içeride yankılanırken bana daha çok yakınlaşıyordu.
"değil mi? yardıma ihtiyacı olan güçsüz biri gördüğünde neden acımayasın ona.."
"kendine gelmen gerekiyor. iyi değilsin saemi. nasıl izin verirsin sana şiddet uygulamasına?" yerdeki bakışlarımı son sürat gözlerine diktiğimde benden cevap beklermiş gibi kaşları büzük bakıyordu.
"bilerek yaptığımı mı düşünüyorsun?" dedim tırtıklı çıkan sesimle. bir nefes verdiğinde hırsla arkasını döndü ve üstündeki ceketi çıkarıp yere fırlattı.
"senden nefret ediyorum, gerizekalının tekisin! kendine acı çektirmeye yeminli gibisin! ne yapıyorsun, kimle konuşuyorsun.. hiçbir şeyin farkında bile değilsin!"
"gerizekalı olan sensin!" son enerjimi bağırarak harcadığımda yere yapıştım. ağlamaya halim yokken gözlerim kapalı bekliyordum.
"bana mesajlar atıp durdun başka numaradan fakat beni sevdiğini yüzüme asla söylemedin. işte bu yüzden asıl gerizekalı olan sensin!"
