Tineke
Maanden geleden was trouwen alleen een droom, een wens. Maar nu was het bijna zo ver. Binnen een paar dagen ging ik trouwen. Ik keek er enorm naar uit, het was ook zo romantisch. Koen zat in de zetel. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Je moet eens komen kijken' zei hij blij. Ik ging naast hem in de zetel zitten. Hij drukte op play en het filmpje begon. In het groot kwam mijn naam er op staan en de datum dat hij mij ten huwelijk had gevraagd. Ik begon te lachen en gaf hem een kus. 'Wacht' zei hij. Ik keek verder. Blijkbaar had Brigitte mijn reactie gefilmd toen ik de doeken aan de brug zag hangen. Ik begon te lachen toen ik dat zag. Nu kwam het aanzoek in beeld. 'Heb jij dat gefilmd?' vroeg ik. Ik had nergens een camera zien hangen ofzo. 'Ja' zei hij blij. Koen gaf me een knuffel. Ik zag hoe blij iedereen op me afkwam toen ik ja had gezegd. 'Dat was een prachtige dag' zei ik. Na het aanzoek waren we met zen allen naar een restaurant gereden en hebben we daar met iedereen lekker gegeten. Daarna begon het feest. Iedereen was zo dronken als maar kon. Zelfs de commissaris. Iedereen had dan ook bij mij geslapen. Brigitte en Floor in de logeerkamer, Patric in de zetel, Eric op de andere zetel, de chef op een matras die we daar hadden gelegd en Velimir op twee stoelen. Allé zo hadden we hem toch de volgende morgen aangetroffen. We hadden met ons allemaal gezellig ontbeten. Iedereen was blij. De volgende dag moesten we ook niet werken en ik denk dat dat het beste wast want de helf had nog een zware kater.
De bel haalde me uit die gedachte. 'Ik doe wel open' zei Koen en hij sprong recht. 'Aah, Brigitte' hoorde ik hem zeggen. Ik liep naar de deur. 'Dag Brigittje, kom binnen' we hadden Brigitte uitgenodigd om goed nieuws te vertellen. 'Moet je iets drinken?' vroeg ik vriendelijk. 'Geef maar een koffietje' zei ze. Koen ging naar de keuken en zette koffie. 'Waarom moest ik naar hier komen?' vroeg ze opgewekt. 'Wacht dat zullen we je direct uitleggen' zei Koen en hij gaf Brigitte een tas koffie. Ik ging naar de slaapkamer en nam een klein houten kistje. 'Hoe gaat het thuis?' hoorde ik Koen vragen. 'Goed, de kinderen zijn zo blij dat het grote vakantie is. Hoe gaat het hier?' 'Goed' zei ik en ik kwam met het kistje naar haar toe. 'Brigitte, jij bent de eerste' zei ik en ik gaf het kistje aan haar. Ze opende het: 'Hoe lief' riep ze. Ze nam de fles wijn eruit. 'Welk merk is het' vroeg ze en ze las het etiket hard op voor. Ik lachte. 'Wil jij onze getuigen zijn?' stond er op. Ik zag dat Brigitte haar lach ook niet kon inhouden. 'Natuurlijk' riep ze uit en ze gaf me een knuffel en Koen drie kussen. 'Jullie zijn echt lief' zei ze.
'Blijf je eten?' vroeg ik na een tijdje. 'Wat schaft de pot' lachte ze. 'Koen zijn heerlijke lasagne' 'Zeker dan' riep ze blij. Koen stond recht 'Dan zal ik maar naar de winkel rijden he' en hij gaf me een kus. Zodra hij het huis uit was begonnen we over heel andere dingen te praten. Ik nam boekjes uit de kast. 'Brigitte welk vind jij nu het mooiste?' vroeg ik. 'Ja, ik vind het korte kleedje wel leuk, maar het lange is wel meer sprookjes achtig' zei ze. 'Ik denk het korte, dat kan je nog meer aandoen' 'Dat is waar' 'Wil jij mee naar de winkel gaan?' vroeg ik. 'Tuurlijk, maar dan moet ik Jonas verwittigen. Wanneer wil je gaan?' 'Morgen om vier uur? Dan gaat Koen met Barry naar de hondentraining' 'oke ik zal er zijn' zei ze. 'Hoe is het nu eigenlijk tussen Jonas en jij?' vroeg ik nieuwsgierig. Ik zag dat ze rood werd. 'Goed' zei ze. 'Details.... komaan Brigitte' riep ik uit.'Hij woont bij mij, maar Job weet niet dat dat zijn biologische vader is' 'Je moet het hem ooit zeggen vooraleer hij er zelf achter komt' zei ik stil. 'Ik weet het maar ik denk dat dan het huis te klein gaat zijn' 'Ik ben er altijd voor jou he' zei ik en ik gaf haar een knuffel.
We hoorden lawaai in de gang. 'Allé Koen is thuis' en ik rolde met mijn ogen. Brigitte lachte. Ik nam de boekjes met de jurken en stopte ze snel terug in de kast. 'Alles gevonden?' riep ik. 'Ja hoor' en hij kwam binnen. 'Zeg Koen voor hoeveel mensen ga jij koken?' 'Voor drie, Waarom?' 'Twee zakken vol... Heel het straat kan komen mee eten' zei ik en Brigitte begon te lachen. 'Nee, de ene zak is voor de lasagne en de andere zak is het drinken en het dessert' Ik keek moedeloos naar Brigitte die nu echt hard moest lachen. 'Mannen en winkels he' zei ik.
