Omuzlarımdan sarkan kollarla kaşlarımı çatıp başımı kaldırdım. Daniel tam arkama geçip kollarını omuzlarımdan sarıkatarak yürümeye devam ediyordu. Yalnız sorun şu ki, okul bahçesindeyiz!
"Daniel disipline mi gitmek istiyorsun?" Kollarını çekip önüme geçti. "O halde artık kabul et şu teklifimi!" Gerçekten bir hafta olmuştu. Yanımda duran Nayeon bana döndü. "Şans ki, Chan beni çağırdı. Neyse artık başka zaman geziniriz. Hadi görüşürüz."
Nayeon anında arkadaşlarıyla toplanıp gülüşen Chan'in yanına gitmiş ve çocuğu büyüttüğü koca gözleriyle okul bahçesinde sürüklemeye başlamıştı. Chan'e acıdım şu an.
Nayeon hala zorla Chan'i bahçede çekiştirmeye devam ederken Chan'in şaşkın ifadelerini görerek gülmeye devam ediyordum. Daniel kaşlarını çattı. "Şu okuldan seninle sevgili olmadan ayrılmak istemiyorum Jihyo. Aramızdaki bir yaş yüzünden ben üniversite okuyorken sen hala lisede olmuş olacaksın. Bu çok sinir bozucu."
Kafa salladım. "Evet. Üniversitede çok güzel kızlar olacak." Daniel gülümsedi. "Ama hiçbiri senin kadar güzel olmayacak." Gülerek saçlarını düzeltti elleriyle. "Neyse ki bu okulun da tip ortalaması düşük."
Gülerek kafa salladım. "Aynen. Bu yüzden en yakışıklının sen olduğunu söylüyoruz. Sonuçta ortalama düşük." Kaşlarını çattı ve aramızdaki mesafeyi kapattı. Üzerime eğilirken ben de geriye eğilmeye başladım. "Anlamadım?" İşaret parmağımla omzunu ittirirken konuştum. "Tamam, yakışıklısın Daniel."
Gülümsedi. "Aferin." Ensesini kaşımanın ardından ciddileşti. "Her neyse. Artık kabul et teklifimi! Haftalardır Jihyo Jihyo diye geziniyorum etrafta. Arkadaş ortamında adım "Aptal aşık"a çıktı!" Gülümsedim. "Pekâlâ, bundan sonra sevgiliyiz Daniel."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
