Nathan's PoV
Pagpasok ko palang ng kwarto ko, ramdam na ramdam ko na naman ang matinding kalungkutan. Naaalala ko na naman lahat ng nangyari kanina na sobrang dumurog sa buhay ko
*flashback*
Abala si Mama sa pagluluto nang maisip kong lumabas para puntahan si Loiuse sa bahay nya. Ginamit ko ang kotse ko para makaalis
Matapos ang ilang oras na byahe ay dali dali akong lumabas ng kotse nang makarating ako sa labas ng kanilang bahay, laking gulat ko na bahay na bumungad sakin ay isang abandonado at lumang luma na, na parang walang nakatira
Huh?
Ano to?
Pumasok ako sa loob ng bahay
Ngunit walang tao
LOIUSE!
LOIUSE!
ASAN KA!
PLEASE MAGPAKITA KA SAKIN PLEASE!
sigaw ko sa buong bahay
Nang naramdaman ko na nga pagod dahil halos na libot ko na ang buong bahay,
Doon ko naramdaman ang mga luhang sunod sunod na pumapatak sa mga pisngi ko
ANO!? HINDI KA BA TALAGA TOTOO? PLEASE MAGPAKITA KA NA NAMAN SAKIN OH! KASE SOBRA NA KONG NASASAKTAN SA MGA NANGYAYARI. GUSTO NA KITANG YAKAPIN! GUSTO NA KITANG MAKITA ! ~ sigaw ko habang humahagulhol sa iyak
Napaluhod ako sa sahig hanggang sa may isang tinig akong narinig na nagmula sa likuran ko.
Patawarin mo ko, ~ mahinahong sabi nya
Lumingon ako, kasabay ng pagbuhos ng mga luha ko nang makita ko syang muli at hindi sa isang panaginip
Anong ibig mong sabihin? na totoo yung sinasabi nila? na hindi ka totoo?~ tanong ko
Nathan, Totoo ako. Pero tanging sa paningin mo lang. Wala akong buhay. Pero nananatili lang akong buhay sa mga mata mo. Patawarin mo ko. Ako si Loiuse, na binuhay at binuo mo lang sa isip mo. at hindi sa mundo~ sagot nya
So yung saya na nararamdaman ko pag kasama kita, lahat ba yon hindi totoo?
thank you for reading...
YOU ARE READING
NIGHTMARE
عاطفيةSi Nathan Lee ay mayroong sakit na Schizophrenia, isang sakit sa pag iisip na kung saan nakakaranas ng hallucinations o nakakakita ng mga bagay na hindi nakikita ng isang normal na tao. Bukod dito meron din syang kakayahang makita lahat ng mangyayar...
