คุณชายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ ภาคตะลุยแดนมักเกิ้ลแห่งอาคเนย์

บทนำ

เรื่องราวทั้งหมดนี้ แอดลูซไม่ได้เป็นเจ้าของเรื่องและตัวละครแต่อย่างใดทั้งสิ้น แฟนฟิคแต่มาเพื่อความบันเทิง เอาไปปล่อยกรุณาให้เครดิตด้วยค่ะ

Harry Potter: Dramione

By: @Lucius [RPS.Luciuz]

FB : RPS.Luciuz

       :เดรโก มัลฟอย- เฮอร์ไมโอนี่ เจน เกรนเจอร์

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อินโทร....

                ที่คฤหาสน์มัลฟอยกำลังบรรยากาศตรึงเครียด หลังจากที่ผู้นำแห่งตระกูล ลูเซียสมัลฟอย ได้ทำงานผิดพลาดจนเป็นเหตุให้ของสำคัญและเป็นซึ่งส่วนหนึ่งของฮอกครักซ์ได้ถูกทำลายโดยน้ำมือของเด็กชายผู้รอดชีวิต มิหนำซ้ำ พอตเตอร์ได้กลายถูกกล่าวขานในนามของวีรบุรุษวัยเยาว์อย่างเต็มตัว ซึ่งหมายความว่าความปลอดภัยมั่นคงของตระกูลมัลฟอยกำลังสั่นคลอนด้วยความโกรธเกรี้ยวของจอมมาร ยิ่งไปกว่านั้น แวมไพร์ผู้เป็นญาติของจอมมารนั้น กลับเลือกความตายแทนที่จะอยู่เป็นนิรันดร์แบบเดียวกันเสีย

                นาร์ซิสซ่า มัลฟอยกำลังกังวลว่าลูกชายเพียงคนเดียวของเขาอาจจะตกเป็นอันตราย และกำลังแบกรับหน้าที่อันเกินวัยของเขา ไม่ว่าจากทางสมาคมที่พยายามให้รักษาความบริสุทธิ์ทางสายเลือดจอมเวทย์ด้วยการจัดหาและสนับสนุนคู่ครองที่มีเลือดบริสุทธิ์เหมือนกันเพื่อทายาทที่เป็นสายเลือดบริสุทธิ์ หรืออาจจะต้องรับโทษแทนพ่อของเขาเอง

                “บางที เขาอาจจะต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งชั่วคราวก่อนเพื่อความปลอดภัย” นางมัลฟอยคิด

                แต่ปัญหาคือ เขาจะอยู่ที่ไหนล่ะ เดรโกไม่เคยออกไปไหนเลย นอกจากอยู่ที่บ้านกับอยู่ที่โรงเรียน แมว่าจะเคยไปข้างนอกติดตามพ่อของเขาบ้างแต่ก็เป็นสถานที่ที่เป็นแวดล้อมที่ยังคงวงแคบ และตัวเดรโกเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเป็นตุ๊กตาที่วางตัวเหมือนคุณชายเพื่อความภาคภูมิของตระกูล สำหรับคนเป็นแม่ ลูกไม่ว่าจะโตขึ้นแค่ไหน ลึกๆ ก็ยังรู้สึกว่าเขายังเป็นเด็ก ยิ่งไปกว่านั้น เดรโกยังเหมือนเด็กน้อยที่ยังซุกซนไม่ค่อยสนใจการเรียนรู้อะไรมากนัก ยังไม่เข้าใจภาระอันใหญ่หลวงแบบผู้ใหญ่ เขายังไม่พร้อมเลย และก็ยังทำอะไรไม่ได้มากนักนอกจากทามคำสั่งของพ่อ ไม่ได้แปลว่าลูกชายที่รักไม่มีหัวคิดแต่ทว่า หากเขายังต้องถูกพ่อกดดันอำนาจอยู่อย่างนี้ เขาก็ยังทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามคำสั่งกับลอบทำอะไรแผลงๆ แปลกๆ ให้กังวล กับทำอะไรที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ถึงจะปฏิญาณไม่คืนคำกับเซเวอรัส สเนปแล้วก็ตามแต่น่าอดห่วงไม่ได้อยู่ดี

                “เพื่อความปลอดภัยของลูก แม่ขอโทษด้วยนะจ้ะ”